rebelión

Rebeliom do Inframundo e Fillas de Cassandra veñen de asinar a súa primeira colaboración, "Contra vento e marea". O tema, que xa está dispoñíbel nas plataformas dixitais, preséntase como un arrebatador, cómplice e fascinante xogo de contrastes entre dúas formacións esenciais na actual escena da música galega. O sinxelo demostra que a confluencia entre as dúas bandas que agromaron en Vigo é natural, enriquecedora e proveitosa para a música do país.

Contra vento e marea, explica Nervo, MC de Rebeliom do Inframundo, é "unha oda á superación, a remar contracorrente, a manterse a flote, a sobrevivir no medio desta puta loucura". É un canto a non deixarse levar pola ira, mesmo sendo conscientes que hai razóns dabondo para que a ira aflore. "É unha canción chea de orgullo, forza e valor, evocadora de todo tipo de sentimentos precisos para vencer á frustración», expón.

Ao fío, María SOA e Sara Faro salientan "a forza e a colectividade" que se desprende da peza. "Como di o tema, somos rochas contra as que bate o mar. Contra todos os contratempos que poidan vir, ímonos manter firmes e mirar cara adiante", apuntan.

Nesta primeira colaboración, Rebeliom do Inframundo achégase a un rexistro poético conmovedor e descarnado, cunha colosal carga emotiva, mais sen deixar, en ningún momento, a súa esencia combativa. "Som o som das ondas à beira do mare, o latejo, a espuma branca, o nosso lare, a costa e dureza. Puto, nom todo vale. Ilhas Atlânticas freando tempestade", rapea Nervo sobre a produción musical de 2Pasøs e Frank Huxley.

Pola súa banda, Fillas de Cassandra expoñen, dun xeito vehemente e apaixonado, a fortaleza que reside nelas. "Nas augas do inframundo fazemos o nosso mare", cantan María SOA e Sara Faro nos primeiros compases do tema.

‘Nós Diario’ agasalla co xornal do sábado 16 unha biografía do marechal. Preme aquí para escoitar o primeiro programa do noso podcast 'Biografías esenciais do Reino de Galiza', dedicado a Pardo de Cela.

O asasinato de Pedro Pardo de Cela en 1483 a mans dos exércitos  dos Reis Católicos non significou a derrota definitiva da rebelión galega contra Castela. As fillas do mariscal e de Isabel de Castro, netas por parte de nai de Pedro Álvarez de Osorio, conde Lemos, continuaron a loita do seu pai, non ficando atrás en perseveranza e valor.

Foi un dos tres grandes Pedros da revolta galega contra Castela das décadas finais do século XV. Mentres Pardo de Cela ergueu o norte galego até morrer decapitado en Mondoñedo en 1483 e o conde Lemos bateu o ferro no centro até deixar o relevo ao seu fillo/neto Rodrigo, Madruga pelexaba no sur ás tropas dos Reis Católicos. Os tres a un tempo, como cabezas dun movemento nacional e popular, defenderon unha Galiza non subordinada a Castela porén ningún como Pedro Álvarez de Soutomaior, para nós Pedro Madruga, estivo tan cerca da vitoria.

O tempo político do Sexenio (1868-1874) caracterizouse na Galiza por unha gran conflitividade social. Un ciclo de protestas inaugurado na segunda metade de 1869 co levantamento republicano federal focalizado en Ourense e Ferrol contra a proposta de constitución centralista e monárquica impulsada polo Goberno de Prim e Serrano e rematado a finas de 1873 coa revolta internacionalista de Viana do Bolo de decembro de 1873, articulada arredor da voz de orde: "Madrid, a besta que rouba e oprime Galiza". Os sucesos de Vimianzo de xullo de 1873 non deixaron de ser un capítulo máis deste proceso de mobilización contra o proxecto centralizador no territorial e liberal no económico imposto pola oligarquía española ao longo do século XIX.

Os sucesos das primeiras décadas do século XVI non mereceron a atención debida da historiografía e aínda agardan dunha explicación. A revolta de 1507 é unha manifestación clara da oposición galega a política centralizadora de Castela.

A morte de Afonso VIII é o punto de partida para o proceso de incorporación subordinada da Galiza ao espazo castelán. Malia que Sancha e Dulce foron confirmadas como raíñas polo partido galego á  morte do pai, Fernando III, apoiado polos magnates casteláns e o Vaticano, reclamou o trono galego, rachou cos acordos asinados no tratado de Toro e iniciou o seu avanzo cara Galiza, avalado por unha bula do papa Honorio III que o declarou herdeiro da coroa galega.

No caso de que nos próximos días o president da Generalitat, Carles Puigdemont, declare a independencia a Fiscalía presentará contra el unha querela por delito de rebelión. Este delito pode supoñer, na máis grave das hipóteses, unha pena de até 30 anos de prisión.

As familias estanse a poñer á fronte da rebelión contra a reválida do alumnado de 3º de primaria. A Consellaría de Educación recibiu xa os primeiros escritos asinados polas familias nos que se manifestan en contra e anuncian que non levarán aos seus fillos e fillas ao centro os días das probas.

A xeración máis preparada que Galiza pariu é unha nova xeración perdida para o país. Alberte Mera, secretario xeral de Galiza Nova, fálanos do A Fondo que estamos a cociñar para esta quinta feira.

Arredor de cen gobernos municipais teñen en común a decisión firme de non asumir a suba do canon de Sogama. Se a Xunta non responde á vía negociadora, desenvolverán accións de protesta que van desde a vía xudicial, ás mobilizacións e á insubmisión. 

Presentará mocións en todos os municipios onde ten representación inspiradas no "espírito de Riotorto" contra medidas coma o repagamento dos fármacos porque "queremos que a Xunta desobedeza a Madrid e siga a cubrir medicamentos que hoxe teñen asignación orzamentaria pública".

O portavoz de AGE puxo a énfase en que Galiza é unha nación e non un territorio como pensaría o PP. Beiras, que en todo momento se referiu ao presidente da Xunta como Núñez, ve o Estado español como un protectorado de Alemaña e defende un proceso de "creba restauradora da democracia" cos "cidadáns" como protagonistas. Beiras reivindicou o legado do nacionalismo e a esquerda, desde a UPG até o PCG.

Xornada de protestas, tensións e mobilizacións en diferentes cidades e vilas galegas contra as novas quitas impostas aos e ás posuidoras de preferentes. "É unha barbaridade, estanse a rir de nós", manifestan desde as plataformas de afectad@s.

Desde clubs de lecturas a conta-contos, desde sentadas lectoras a cumprelibros, desde noites na bibliotecas a magostos literarios. Espazo Lectura fai esta semana cinco anos desde que se constituíu coa única idea de animar a ler.