En 1972 cinco rapaces e una rapaza fixemos un grupo para integrármonos no Padroado Rosalía de Castro como "organización universitaria do Padroado", aínda que ninguén de nós estaba aínda na universidade, o máis vello tiña dezasete anos. A idea era aproveitar a cobertura legal que nos ofrecía o Padroado para organizar conferencias e outras actividades, cousa que fixemos durante un ano ben aproveitado até que, pola miña parte, decidín que aquel non era un lugar para min e que os tempos chamaban por outros camiños máis enérxicos. A miña diferenza particular co Padroado entón foi política e xa a contei hai anos nun libro de conversas, así que non me estendo, arestora sigo a pensar que fixen ben.

Fai parte da xeografía da Galiza rebelde. O seu nome está asociado á revolución galega contra Castela das décadas finais do século XV e entre os seus muros vai resistir até a morte Constanza de Castro, a outra filla valente do mariscal Pedro Pardo de Cela. Abandonada á súa sorte desde hai décadas e nun estado de conservación máis que precario, as asociacións culturais da Terra Chá demandan agora da Xunta da Galiza actuacións urxentes para evitar a ruína total da torre de Caldaloba e a súa posta en valor.

A lea sobre as responsabilidades á hora de defender os bens mobles do pazo ante a intención da familia do ditador de retiralos segue un día máis. Por outra parte, a Xunta anunciou hoxe que incoará este mes a declaración da Casa Cornide -tamén en mans dos Franco, que intentaron vendela- como Ben de Interese Cultural (BIC).

Os Franco solicitaran formalmente a principios de mes retirar de Meirás as estatuas do Mestre Mateo e a biblioteca de Pardo Bazán.

O tribunal adopta esta decisión á espera de que se resolvan os incidentes sobre os bens e elementos que os familiares do ditador poderían sacar do inmóbel, ademais dos recursos de reposición presentados tanto polo Estado, a Xunta, a Deputación provincial e os concellos da Coruña e Sada.