tradición

Unha das dúas liñas de subvencións subvencionará 60 corais, bandas de música populares e entidades de música de baile tradicional galego de gran formato.

Elena Ferro (Merza, 1975) criouse "entre zocos e feiras". O seu avó, Perfecto, deu vida en 1915 a un pequeno negocio artesán que máis dun século despois segue operativo. Baixo a marca Eferro, Elena mestura tradición e modernidade nos seus deseños para demostrar que os zocos son pasado pero tamén futuro; ao igual que as aldeas como Merza, que reivindica como lugar idóneo para emprender un negocio. "Hai que coidar o que nos dá de comer", di, e o mesmo criterio aplica á situación da lingua galega: "Se os nosos nenos e nenas non falan galego perderemos parte da nosa cultura".

A iniciativa 'Saberes Próximos' procura dar a coñecer, a través dunha páxina web, a rede de entidades e persoas que traballan co patrimonio inmaterial galego. A idea conta co apoio do programa de Proxectos Singulares da Deputación da Coruña e nace da man de Ben Curiosa, empresa de xestión cultural especializada no eido dixital. Nós Diario conversa súa coordinadora, a historiadora Sara Fraga, para coñecer o proxecto.

A edición deste ano dos Premios aRi[t]mar confirmou a boa acollida que tivo o primeiro traballo en solitario de Xisco Feijoó. A peza Peixe, que dá título ao álbum, foi escollida polo público como Mellor Canción do Ano 2021 na Galiza. Nós Diario conversa con este mestre, coreógrafo, bailador e cantante sobre a súa obra e o momento que vive a música tradicional galega.

A orquestra conmemora o aniversario cunha xira de concertos.

A produción de congro seco ten máis de seis séculos de historia na Galiza. Sanidade decidiu paralizar o 21 de febreiro o secado ao aire libre argüíndo que non se pode incluír como excepcións a alimentos artesáns, o que derivou nun movemento veciñal en defensa dunha actividade que consideran patrimonio etnolóxico. Os dous secadoiros que se conservan na península están en Muxía, o da Pedriña, ademais, é o único que conserva unha produción totalmente artesá.

Nada ao abeiro do espazo cultural A Gentalha do Pichel, a formación Os d’Abaixo presenta o seu terceiro traballo. Somos a pedra é un disco que se mergulla na música folk e que incorpora por primeira vez temas propios da banda.

Os días 26, 27 e 29 de xaneiro o trío que conforman as Tanxugueiras —Aida Tarrío e as irmás Olaia e Sabela Maneiro— competirán no Festival de Benidorm por representar o Estado español en Eurovisión, nunha edición que decorrerá en maio na cidade italiana de Turín. Sermos Galiza conversa con Olaia sobre como afrontan este certame, no que os medios especializados de todo o continente sitúan as artistas galegas entre as favoritas, así como a dimensión que está a cobrar nas últimas datas a súa música. Elas, como di a letra de 'Terra', veñen "para quedar" e abrir o camiño ás novas xeracións.

Hoxe, 24 de decembro, comeza o tempo no que o Apalpador baixa do Courel para comprobar se as crianzas comeron o suficiente durante o ano. Tamén coñecido como Apalpabarrigas ou Pandigueiro, a cultura arredor do xigante carboeiro parece estar ligada desde sempre á Galiza, mais foi a Gentalha do Pichel quen máis pulou en 2008 por dar visibilidade a esta personaxe, unha das máis descoñecidas e á vez máis queridas da nosa cultura.

Neste Cordas Históricas Pancho Álvarez quixo empregar todos os instrumentos de corda que tiña ao seu alcance, tanto os seus coma outros prestados, e ordenalos nunha secuencia cronolóxica

Hai gran confusión coas datas e pouco axuda a substitución de tradicións propias por campañas comerciais. O antropólogo Rafael Quintía bota luz sobre o calendario e os rituais populares do ciclo de Defuntos, que abrangue todo novembro.

A asociación Amigos do Samaín de Cedeira xurdiu co obxectivo de organizar o Samaín na concello, ao tempo que preservar as tradicións vencelladas co tempo de defuntos. Naceu da colaboración dos colectivos Chirlateira e Garola, está formada por un grupo de amigos que se reúnen para planificar e levar a cabo distintas actividades, como o tradicional baleirado e tallado de cabazas. O seu presidente é Andrés Lamigueiro, "Lami".

Como cada ano, a chegada do final de outubro e o comezo de novembro traen desde os Estados Unidos de América os ecos do Halloween, unha festividade mercantilizada e despoxada de gran parte da súa orixe irlandesa e bretoa. Cada vez é máis habitual ver como institucións da Galiza pulan pola conmemoración estadounidense, na que a morte é entendida como fonte de terror, no canto das tradicións celtas e galegas, nas que as devanceiras aproveitan a noite do 31 de outubro para reencontrarse coas que seguimos vivas.

Jaime Pablo Díaz, creador e director artístico da compañía Nova Galega de Danza, fala con entusiasmo de todo o que ten que ver co baile tradicional. Bailarín en diversas agrupacións de danza tradicional, formouse na Royal Academy of Dance de Londres, na Escola de Danza e Música da Galiza e no conservatorio Profesional de Danza de Madrid. Fusionando os seus coñecementos de clásica e de contemporánea coa tradición galega, naceu a súa compañía, coa que ten presentado a cultura galega por todo o mundo.

Noxo e indignación entre a veciñanza ao comprobar como a contorna do santuario de Santo André de Teixido virou nun tendal de máscaras e panos usados.