tradición

Eva de la Torre é unha das integrantes da Asociación de veciños de Orbazai (Lugo), así como unha das autoras da publicación sobre as construcións tradicionais escrita en colaboración co Departamento de Enxeñaría Agroforestal da Universidade de Santiago de Compostela e que agora ve a luz.

Unha manchea de actividades no encontro degustación poñen este domingo o ramo a tres días de propostas, que principiaron a sexta feira coa muiñada nos muíños do Canudo.

Tradición, cultura, traballo comunal… Son moitos os conceptos que se poden relacionar co encaixe galego, unha técnica manual de confección cuxa función foi mudando ao longo dos anos. As palilleiras que traballaban sen descanso para obteren uns ingresos son hoxe rescatadas polas deseñadoras e deseñadores que deciden integrar o encaixe tradicional nas súas prendas, creando así unha modernidade asentada sobre as raíces. Poderemos velas na Mostra do Encaixe de Camariñas.

Unha das características da Galiza, motivada pola paisaxe e a intervención do ser humano, isto é polas incidencias culturais 
-a fonda prehistoria, o mundo céltico, romano, cristián, medieval, a misión, as viaxes...- é a variedade, o minifundismo de leiras, castros, parroquias, o barroquismo. E pese a todo, non poden os bombardeos mediáticos e consumistas con semellantes orixes e coa orixinalidade, aínda así tamén se deixan enxergar os feísmos, os castrapismos, os novos esperpentos como efectos da aculturación.

Manuel Vilar Álvarez é o director do Museo do Pobo Galego.

Sara Marchena e Alba María dirixen os obradoiros.

Os cantos de Reis constitúen un xénero que provocou formas musicais propias e que constitúe unha parte sorprendentemente rica do patrimonio inmaterial da Galiza. Os tipos de canto mudan segundo os lugares en que se dean, mais a tradición de reunirse para ir cantar de casa en casa é a mesma en todo o país.  

Antón Cortizas, docente e escritor, foi galardoado co Premio Arume polo seu poemario Os versos da mariola, onde mestura os seus coñecementos sobre o xogo tradicional cos versos e as rimas. Cortizas aborda as particularidades deste tipo de xogos así como as consecuencias da perda do que é, como el di, "unha forma natural do desenvolvemento humano". 

Durante o Nadal, os defuntos e as ánimas tamén están moi presentes na cultura do país

En todo o mundo máis de 20 países conmemoran no 1 de abril o día das brincadeiras.

As celebracións do ciclo das presentes festas comprenden varios días. A Noiteboa, Nadal, Santos Inocentes, San Silvestre, Aninovo e o Día de Reis. Segundo sinala a 'Nós Diario' o antropólogo Rafael Quintía, son "as clásicas festas do cambio de ciclo presentes na cultura galega e internacional". Explica que neste tipo de celebracións "repítense determinados ritos presentes noutros períodos como Defuntos ou San Xoán".
 

"Pero que santo é ese, o San Maín?" Preguntábanlle as vellas do rueiro ao mestre de Cedeira. Nos anos 90 parecía que non se podía celebrar unha festa que non fose dun santo. "Iso seguro que é unha argallada túa, Rafael!" Pero o mestre Rafael López Loureiro non inventara o Samaín. A tradición seguía viva, aínda que adormecida, na cultura popular, mais non tiña un nome que a definira e que axudara a preservala. Así comezou o mestre a recuperación da "festa das caveiras", dándolle unha denominación, pois o que non ten nome, non existe.

O proxecto 'Memoria dun século' busca "traballar o relato colectivo de lugar" a través dos saberes e vivencias das persoas maiores.

O vindeiro día 23, Quique Peón estreará Endaterra, un musical que percorre as diferentes manifestacións das tradicións a que rodean os Camiños Inglés e o de Muxía. Con máis de 80 persoas en escena, é probabelmente un dos máis grandes retos que enfronta nunha traxectoria ateigada deles.

Antes da caída do sol deste 23 de xuño, véspera de San Xoán, a tradición chama a percorrer o monte e as beiras dos camiños para facerse cun atado de herbas máxicas, fragrantes e medicinais, que deixaremos toda a noite en auga, ao resío, e lavar a cara ao día seguinte.