Hai uns días foi aprobada en Ecuador a Lei Orgánica de Comunicación, popularmente coñecida como Lei de Prensa ou, para os opositores, "lei mordaza". Abonda con buscar en Internet para atopar as feroces críticas expresadas pola grande industria mediática de América Latina e, por suposto, de Estados Unidos.
Tradicionalmente Galiza arrastra unha cargar xornalística e un deterioro que sería digno dunha tese, ou mesmo de varias. Dende finais do s. XIX até os nosos días houbo xornais que se crearon, que perduraron e outros moitos que pereceron na máis esquecidas das soidades.
No tempo van xa os diarios nos que debatían acaloradamente os rexionalistas. Famosas foron as trifulcas entre D. Alfredo Brañas, protexido polo cardenal Payá, abandeirado do catolicismo férreo, contra D. Manuel Murguía e mais Pereira, do outro bando.
O BNG presentará esta terza feira unha proposición non de lei para que se cambien as formulacións coas que a Xunta concede axudas a medios e pedirá que se valore o uso do galego. Namentres, seguen as subvencións a dedo.
Nun comunicado o club coruñés indica que tamén se ve na obriga de “eliminar as comidas oficiais cos clubs que nos visitan”, de se dar de baixa na rede Wifi e de mercar no quiosque a prensa diaria deportiva.
“O que se procura é que ao ser o socio maioritario de Barreras, todo o investimento se faga en México" afirma a paraestatal azteca. E, "que nun momento dado", o estaleiro "se traia a unha cidade de México". Mesmo apuntan posíbel ubicación: Ciudad del Carmen. Son afirmacións recollidas pola prensa do país centroamericano realizadas por fontes da petroleira
Unha empresa de propriedade estatal faise co 51 por cento dun esteleiro privado galego. Pemex vaise facer co control de Barreras. Galiza continúa a perder capacidade de decisión sobre a súa economía.
A prensa mexicana faise eco estes días, co gallo da visita do presidente da Xunta ao país azteca, do escándalo das súas fotografías con Marcial Dorado. “Foron amigos. Un acabou de presidente e outro no cárcere por narcotráfico”
Os grandes medios de comunicación españois destacan que o triunfo de Maduro foi 'pírrico' ou 'mínimo' e compran, encantados, a versión de Capriles de que os resultados non son reais e ten que haber unha auditoría do 100% dos votos.
A fichaxe polo Suderland de Di Canio, adestrador e ex-xogador italiano ben coñecido polas súas ideas fascistas, xerou unha treboada neste clube e na prensa inglesa. Medios deportivos (e non só deportivos) españois toman parte apoiando o posicionamento contra o fascista. Hai unhas semanas, non poucos deses mesmos medios atacaban o Celta por non fichar a Salva, non menos fascista que o italiano
Italia, Irlanda, Alemaña ou Francia. As fotografías do presidente da Xunta cun narcotraficante acaparan presenza na prensa internacional, que mostra abertamente a súa sorpresa por esta relación, por moito que acontecese hai anos.
