pintura

Reimundo Patiño xogou un papel sobranceiro no desenvolvemento da arte galega desde Madrid e en estreito contacto coa cultura galega do interior e do exilio -foi amigo de Luís Seoane e participou na fundación da Unión do Povo Galego.

A cultura do mar e a presenza de figuras femininas son unha constante na obra de Viki Rivadulla. A mostra Atlánticas. Mulleres do Nordés, exposta no claustro alto do Pazo de Fonseca, reflexa á perfección estas dúas cuestións. Seguindo a súa liña artística, Viki tamén deseñou a capa do Sermos Galiza desta fin de semana, un especial sobre Rosalía de Castro. 

O labor comisarial supera o difícil reto de ofrecer unha nova lectura dun artista moi presente nos últimos anos en proxectos expositivos galegos, e faino desde unha lectura centrada na cor como elemento fulcral no traballo do artista. 

A exposición Colmeiro. Cor e sentimento inaugúrase na Fundación Luís Seoane.

A pintura de Manuel Moldes mostra o interese na investigación sobre a cor e a percepción visual ao tempo que expresa axitación e incerteza, un desprendemento da realidade que é tamén  unha vontade de comprendela

O museo coruñés recompilou numerosas pezas deste pintor -procedentes de coleccións privadas e de institucións públicas- para fornecer ao público unha visión global do seu "mundo repleto de autenticidade".

No vixésimo quinto aniversario do seu pasamento, dúas exposicións reivindican a figura de Lodeiro, vítima dun certo esquecemento académico e crítico que non lle fai xustiza á súa obra. 
 

María Pérez é unha ilustradora galega que leva desde que ten seis anos dentro do mundo do debuxo e a pintura. As súas obras, que xogan co realismo e con certos elementos surrealistas, contan cunha gran técnica. O seu gusto pola natureza queda patente nas pezas que comparte coas súas seguidoras nas redes sociais. Tamén se ocupa de encargos que se lle poden facer a través das mesmas, cun resultado máis que satisfactorio. Ademais, a ilustradora tamén se dedica a confeccionar cadernos artesanais.  
 

A mostra incluirá tamén obras de Casas, Rusiñol ou Nonell e poderá visitarse até o 17 de outubro

O semanario inclúe unha entrevista coa escritora Rebeca Baceiredo e unha reportaxe sobre as obras literarias que xurdiron na Galiza a partir da pandemia. Aliás, atoparás diversas recomendacións para o tempo de lecer. Procura o teu exemplar, xunto co 'Nós Diario', este sábado nos quiosques e puntos de venda habituais!

O vindeiro 21 de xullo fanse vinte e cinco anos do pasamento de Xosé Otero Abeledo, Laxeiro, quizais o máis universal e popular dos artistas galegos do século XX. Laxeiro -que vén de ser escollido como a figura que homenaxeará o Día das Artes Galegas en 2022- foi quen de conciliar unha imaxe de paisano retranqueiro, xovial e comprometido, cunha obra que o situou sempre na vangarda da experimentación estética do seu tempo e que dotou á Galiza dunha plástica que reflectía, en cada momento histórico, a realidade sociocultural e o pensamento do país. 

Con traballos como o de Din Matamoro percibimos que o presente artístico evidencia que a pintura, a pesar de todas as mudanzas, continúa a ser un ben común e que é o pensamento, a idea, a que é atinxida pola alteridade, continuando en boa medida a forma a ser un valor de uso.

A Real Academia Galega de Belas Artes decidiu, por aclamación, agasallar ao longo de 2022 e, en especial, o Día das Artes Galegas, 1 de abril, a José Otero Abeledo, Laxeiro (Lalín, 1908 - Vigo, 1996).

O día 4 de xuño, inaugurouse unha mostra do pintor Din Matamoro no Museo de Arte Contemporánea de Vigo. Baixo o título de "A mirada acesa", o coautor do álbum ilustrado Mondas (con María Infantes, Euseino? Editores, 2019) achéganos unha escolla das obras que realizou durante os últimos anos. Sinalan Miguel Fernández Cid e Pilar Souto Soto, encargados da exposición, que a pintura aparece nela como "materia viva". Así e todo, neste artigo, Carlos Lema achégase á obra de Matamoro prescindindo desa diferenza entre materia viva e materia inerte ao considerar a obra pictórica sen dependencia ningunha respecto da mente nin da mirada do suxeito. A obra como obxecto con existencia de seu.

Menchu Lamas posúe unha longa traxectoria artística que se remonta á década de 1970, na que participou –moitas veces como única muller do grupo– en varias iniciativas pioneiras nas artes plásticas galegas. Hoxe é un referente indiscutíbel que contribuíu de maneira decisiva a colocar a creación galega no mapa internacional. A publicación de nós outras, un libro realizado con Marica Campo, concibido para crear estratexias contra a marxinación e o acoso escolar, e editado por Chan da Pólvora, dános a ocasión para repasar algúns dos elementos chave da súa obra.

Pintor, ilustrador, escultor, cartelista debuxante e elixido por segunda vez presidente da Real Academia Galega de Belas Artes. Manuel Quintana Martelo é un dos pintores galegos máis internacionais da nosa época, con obra exposta por toda a península, os Estados Unidos de América e en varios países europeos. Traballa coa luz urbana e os recursos orgánicos, a vida coa textura na cor e no inerte industrial, nunha mestura que, defende, escapa do bodegón clásico ou a impostura. Formado en Barcelona e inspirado nos materiais da terra que pisa e as cores que transforma, recíbenos no estudio da súa vivenda ao carón de Compostela para falar de traxectoria, reformas -da casa e da obra- e unha "case obsesión" co amarelo, os limóns e os marmelos.

Onde estaba a fronteira entre a pintura e o deseño gráfico? Teño para min que naqueles anos de principios do século XX, nos que traballa Carlos Sobrino (Pontevedra, 1885 - Vigo, 1978), a raia está moi esvaída e mesmo habería que salientar que todo pintor aprende tamén a rotular e coñece as letras como parte da súa bagaxe profesional –Sobrino é desde moi novo catedrático de Debuxo e Caligrafía. 

A exposición organizada pola artista Isabel Pintado poderase visitar entre o 15 de outubro e o 6 de decembro.