liberdade

A presa basca abandonou a primeira hora da tarde o cárcere de Teixeiro. Após a sentenza ditada polo Tribunal europeo de Dereitos Humanos a Audiencia Nacional española decretou a súa posta en liberdade por unanimidade, tamén co apoio da Fiscalía Xeral do Estado. Londres tamén decreta a posta en liberdade condicional de Antonio Troitiño, quen se achaba preso na capital británica en espera de ser extraditado.

Autorizou unha concentración en Málaga "porque non imos ir nin contra a liberdade de expresión nin contra o dereito de reunión recollidos na Constitución". Na Galiza, o número de persoas imputadas por "enaltecimento do terrorismo" por portaren fotografías de independentistas que non foran xulgad@s nin condenad@s rolda xa a vintena. 

Estaba condenado a 75 anos de cárcere polo secuestro, tortura e asasinato de Joxean Lasa e Joxi Zabala, dos que só cumpre 4 anos e 4 meses. Desde 2005 estaba en terceiro grao.

Aladios G.Y está acusado de danos na sede do Partido Popular. Debe asinar cada 15 días 

Galiza é un País con nome propio desde hai millares de anos. E as persoas que aquí habitamos puxemos nome a cada río, a cada árbore, a cada cuarta de terra, a cada pedra do mar. 

Como Reboiras, nós reclamamos a liberdade para o noso povo. Por iso estamos hoxe aquí. Para homenaxear o camarada que deu a vida pola liberdade da súa Patria, mais tamén o militante que ao logo dos anos traballou incansabelmente para concienciar e organizar o povo galego, para crear e fortalecer organizacións políticas, sindicais, sociais, culturais propias, para asentar a autoorganización do povo galego en todos os ámbitos como única garantía de termos as ferramentas que nos permitisen alcanzar o obxectivo dunha patria libre e soberana. Tamén para recoñecer, na figura de Moncho Reboiras, toda unha xeración de galegos e galegas que en anos especialmente difíceis demostraron unha enorme valentia persoal, política e intelectual que posibilitou a análise adecuada da situación de dependencia colonial que sofre o noso País e a definición das alternativas políticas e organizativas apropiadas para poder mudar o estado de cousas, dándolle corpo teórico e práctico á autoorganización e imbricando claramente o nacionalismo galego nun proxecto político popular, entendendo que  liberación nacional e social son elementos indisolúbeis na loita do povo galego por un futuro diferente. 

En algo máis de dous meses teremos una nova Diada Nacional. Que se vaian preparando por aló na capital do reino,  onde millón e medio de persoas na rúa (11 de setembro de 2012) non valeu máis que para ser a quinta noticia na apertura do telexornal central, aquel que desexarían fose o único existente. Mentres eles ignoran aquí a comunidade nacional avanza. E digo que se vaian preparando porqué se a todos nos sorprendeu o da pasada Diada, antóllaseme que o que vén para a vindeira amosará que estamos diante dun proceso irreversible. Aquí a sociedade catalá consciente non afrouxa,  sendo sabedora que o éxito do proceso depende en grande medida da súa capacidade de manter a tensión sobre unha clase política que axiña esquece os compromisos cando se mergulla nos intereses e os envurullos partidistas.  

Cualifica de “auténtica aberración” as palabras de Ximena González. Nas redes sociais, a edil ten recibido múltiples apoios, como o de Guillerme Vázquez, ex-portavoz nacional do BNG