O virus espandiuse rapidamente. Cando se declarou o estado de alarma, a cousa tornou seria. Recluídas nas súas casas, debían saír para o mínimo imprescindíbel. Evitar o contacto, illarse, baixo a promesa do ben común… Hai uns meses, estas liñas ben poderían ser tiradas, coa venia da miña prosa, dunha novela de ciencia ficción. Mais hoxe, semella que chegou a distopía. Catastrofismos á parte, adentrámonos nos universos distópicos das creadoras galegas para, diseccionando o propio concepto, rastrexar o presente que agocha e constitúe a cerna da propia distopía.
Aínda que en vida non foi un escritor excesivamente recoñecido, sobre todo en comparación coa súa fama póstuma, Philip K. Dick é un dos autores máis influentes na literatura contemporánea de varias linguas. A súa ciencia ficción paranoide con recado humanista, político, chega agora ao galego coa tradución de Soñan os androides con ovellas eléctricas?, a novela que inspirou o filme Blade Runner (1982).
A imaxe é icónica. Charlton Heston cae axeonllado nunha praia perante os restos da estatua da Liberdade. A civilización occidental tal e como a coñecía extinguírase baixo o dominio dos primates. O planeta dos simios, filme emblemático da ciencia ficción máis asequíbel, estreouse en 1968 e dirixiuno Franklin J. Schaffner. De fondo, a novela distópica de Pierre Boule que agora Faktoría K publica en galego.
