desigualdade

A alza da desigualdade neste período camiñou da man da caída das rendas de traballo.

 

Os progresos realizados no mundo en materia de igualdade entre mulleres e homes sufriron un importante retroceso por causa da crise sanitaria global. Tras un ano de pandemia, as mulleres volveron saír onte ás rúas para exixir mudanzas substanciais a nivel económico e laboral. E, tamén, que as deixen de asasinar. 

A crise económica e social derivada da pandemia sabe de clases. Mentres as grandes fortunas ven aumentar o seu patrimonio e beneficios, a pobreza dispárase como consecuencia da perda de poder adquisitivo dos sectores máis desfavorecidos. As políticas públicas de xestión da crise teñen a resposta. 

Un estudo dos investigadores Juan Gabriel Rodríguez, Raquel Sebastián e Juan César Palomino avalía o impacto das restricións. Na Galiza as peor paradas son aquelas personas que xa vivían por debaixo do limiar da pobreza.

Unha de cada cinco galegos e galegas está en situación de ‘pobreza relativa’, segundo o informe de Oxfam.

A desigualdade social non deixa de medrar na Galiza desde a chegada de Núñez Feixoo á presidencia do Goberno galego. Se á volta de 2008 era o cuarto territorio con maior igualdade do Estado, unha década despois pasou a ser o noveno máis desigual. As políticas públicas explican parte do acontecido.

A desigualdade entre ricos e pobres é cada vez maior, tanto a nivel interno dos países máis desenvolvidos como a nivel mundial entre estes e o resto. A OMS e a ONU levan meses alertando da necesidade de, nun mundo globalizado, afrontar a pandemia como unha única familia. Non está a ser o caso, aínda que tamén hai excepcións.

A desigualdade por razóns de xénero continúa intacta no mundo laboral. Os máis recentes estudos sinalan unha diferenza salarial entre homes e mulleres na Galiza de 20,5% para 2019 e apuntan a que 23,9% das mulleres se atopan en risco de exclusión ou pobreza, unha porcentaxe relativamente superior á dos homes. 

Os bancos de alimentos reciben a diario a chamada de emerxencia de ducias de familias lastradas pola falta de ingresos. O coronavirus agravou a deterioración do mercado laboral e a falta de oportunidades temporais. Sen traballo e cuns gastos fixos aos que hai facer fronte, a axuda alimentaria convértese nun alivio para moitas usuarias. Para outras é unha saída forzosa. Todas contan co aval dos servizos sociais, cuxas traballadoras reclaman medidas estratéxicas fronte a pobreza no canto das alternativas asistencialistas que afianzan a invisibilidade da situación real.

A desigualdade non deixou de medrar na Galiza na última década. Os datos ofrecidos polo Instituto Galego de Estatística (IGE) indican que a porcentaxe das rendas do traballo continúa a caer no país, aumentando a fenda co conxunto estatal e agudizando a perda de poder adquisitivo das maiorías sociais.

A Confederación de Anpas Galegas critica a actuación da Consellaría de Educación durante o período de confinamento e suspensión das actividades lectivas. Segundo denuncia, o alumnado galego non conta coas mesmas oportunidades para continuar coas súas tarefas ben por falta de apoio ben por falta de recursos materiais. 

A coñecida como "emerxencia climática" capitalizou o debate en Davos dentro dun amplo abano de temas centrados en "salvar o capitalismo". Queda por ver se foi así por unha cuestión filantrópica ou porque o quecemento global comeza a pasar factura nos petos dos poderosos. 

1% da poboación mundial posúe máis do dobre da riqueza con que contan 6.900 millóns de persoas. Co gallo do inicio do Foro Mundial de Davos, a ONG internacional Oxfam fixo público o seu informe anual. O Fondo Monetario Internacional e o Banco Mundial, din, teñen boa culpa deste "sistema económico errado e sexista".