Bashar Al-Assad opta á reelección nos comicios fixados para o 3 de xuño. Canda el concorren o exministro Hassan Abd-Allah al-Nuri e Maher Abdel al-Hafiz Hayyar, fundador do Comité Nacional Comunista. A oposición financiada polos EUA cualifica os comicios de farsa.
Goberno e forzas opositoras reuniranse co Grupo de Acción creado polas Nacións Unidas, en Xenebra. As conversas procurarán avanzar no proceso de paz que poña fin ao conflito armado que atinxe o país desde hai 3 anos.
Dicía nun artigo anterior que as contradicións e vaivéns en política internacional no seo da Administración Obama ían ser habituais como consecuencia da irrupción na esfera mundial de novas potencias económicas e militares como China e a Federación Rusa. Os últimos movementos de Estados Unidos e os seus aliados no conflito sirio con ocasión dun suposto e ‘oportuno’ ataque químico do exército dese país (unha montaxe posta en evidencia polos servizos de intelixencia rusos e diversos medios independentes) confirman esta tese.
A resolución que será presentada perante as Nacións Unidas non contempla unha intervención militar estadounidense. A diplomacia rusa xogou un importante papel para frear o ataque.
Nunha entrevista televisiva aínda por emitir, o presidente de Siria, Bashar al-Assad, vai anunciar nas próximas horas que o seu Goberno está disposto a ceder o control do seu armamento químico á comunidade internacional.
De maneira oficial e desde a propia Casa Blanca. Así confirmou Barack Obama a decisión dos EUA de aparcar o ataque militar para explorar a proposta rusa para Siria. Sen embargo, asegurou que non retiraría o exército até comprobar que Siria poña as súas armas químicas baixo o control internacional.
Cun xiro con respecto ás posicións mantidas até agora,o presidente dos EUA manifestouse a favor de apoiar a proposta rusa de abandonar o ataque militar se Siria pon as súas armas químicas baixo control internacional. A hipótese dunha derrota no Congreso que abriría unha crise sen precedente nos EUA estaría na orixe do cambio de posición de Barack Obama.
Damasco ve con bos ollos a proposta rusa, feita horas despois de que Kerry afirmase que EUA reconsideraría o ataque de entregar Siria as armas químicas.
Os ministros de Asuntos Exteriores da UE apoian unha “resposta clara e contundente” contra o goberno de Bashar Al-Assad. Fixeron pública unha "posición acordada" na que evitan dicir se apoiarían un ataque militar a Siria sen informes da ONU.
Aspiran a ser un contrapeso ao Imperio. Os Brics (Brasil, Rusia, India, China e Sudáfrica) escenificaron en San Petersburgo, durante a cimeira do G20, a súa oposición ao ataque estadounidense a Siria. Teñen, aliás, un aliado de moito peso demográfico, político e xeoestratéxico. Indonesia. O Estado musulmán máis poboado do planeta, como subliñou Putin.
Obama conseguiu ao termo da cimeira do G20 o apoio de 10 Estados á súa causa bélica contra Siria. Entre eles, o Estado español. Alemaña non está entre os Estados que asinan unha declaración en favor de que se dea unha "resposta internacional forte" a Siria, a quen se atribúe a responsabilidade do ataque químico do 21 de Agosto.
Segundo Thinkprogress, por volta de 200 lexisladores oporíanse á invasión e 185 están indecisos ou ben non se pronunciaron
A autorización limita a 3 meses o máximo de duración da intervención, exclúe que haxa despregamento de tropas sobre o terreo. O Congreso de Francia debate o ataque ao país árabe, mais non haberá votación
Tardaron dez anos pero semella que desta vez vai ser e que nuns días as potencias occidentais encabezadas por uns Estados Unidos que preside o premio Nobel da paz Barack Obama desencadearán unha nova guerra imperialista.
Semelha iminente um salto qualitativo na escalada imperialista contra a Síria. Mas o anunciado ataque dos Estados Unidos e de outras potências leva preparando-se há muito tempo.
A finais da semana pasada asistimos á hipócrita e cruel condena a morte dun país enteiro por parte do presidente dos EEUU Barack Obama
Que o presidente dos Estados Unidos tomase a decisión de atacar Siria, co argumento de deter o emprego de armamento químico contra a poboación, carece de máis mínimo respecto polo dereito internacional cando se aproba antes de que exista un informe da comisión de expertos das Nacións Unidas e obviando a decisión desta institución (que por outra banda, é un organismo internacional que nas últimas décadas axe aos seus ditados). Non resulta críbel que esgriman a confirmación dos seus servizos de seguridade sinalando como responsábel o exército sirio, tendo en consideración que en todas as ocasións anteriores utilizou a mentira, para xustificar os bombardeos e ocupación de países que non obedecen os ditados do imperialismo hexemónico.
MintPress.Com, um medio dixital alternativo, publicou o 29 de Agosto que segundo fontes das propias forzas opositoras sirias o Goberno de Al-Assad non tivo nada a ver co alegado ataque con armas químicas do 21 de Agosto. Algúns testemuños apuntan a hipótese dun accidente por parte de milicianos inexpertos no manexo de armamento químico, fornecido por Arabia Saudita a un grupo próximo a Al Qaeda.
Organizacións políticas e sociais convocan esta segunda feira concentracións de solidariedade co pobo sirio e contra a intervención militar estadounidense
O secretario de Estado, John Kerry, insistiu en que non se precisa o respaldo da Cámara de representantes para unha intervención militar e reiterou que Siria non pode ficar sen “castigo”. Mentres, Merkel anunciou que Alemania non intervirá en Siria se non é co aval da ONU
