Crítica de cinema: 'A luz da miña vida', por Andrés Castro
Un pai e a súa filla tratan de sobrevivir nun mundo afectado por unha pandemia que aniquilou a metade da poboación.
Un pai e a súa filla tratan de sobrevivir nun mundo afectado por unha pandemia que aniquilou a metade da poboación.
Tras cumprir condena por pirómano, Amador é posto en liberdade. Ao saír do cárcere, ninguén o agarda. Nunha aldea perdida das montañas lucenses, volverá convivir coa súa nai Benedicta, a súa cadela Luna e tres vacas. A vida transcorre a ritmo sosegado no medio da natureza, pero todo cambia cando un lume violento arrasa o lugar.
O comandante Roy McBride recibe a misión de ir na procura de seu pai, o doutor Clifford McBride que, anos antes, viaxara Neptuno nunha misión de procura de vida extraterrestre.
Javed, un mozo británico de ascendencia paquistaní, aspira ser escritor. Non remata de atopar a súa propia voz pero un día descobre Bruce Springsteen. As letras e a música do “Xefe” provocarán en Javed un profundo cambio na súa forma de afrontar a vida.
No verán do 79, dúas familias, desesperadas pola situación en Alemaña do Leste, planean unha fuxida en globo á Alemaña do Oeste.
Un grupo de terroristas entra no Hotel Bombai matando indiscriminadamente a calquera que se lle poña por diante. Empregados e hóspedes tratarán de reverter a situación.
Mario traballa de enfermeiro nunha residencia de anciás. É un traballado exemplar apreciado por todos. O ingreso do narco máis coñecido da zona sacará a relucir o seu lado máis escuro.
Nun campamento saharaui no medio da nada, Sidahmed, Zaara e Taher pasan os seus días arranxando automóbiles que non poden levar a ningures, loitando por un cambio político sen resposta e usando o poder da creatividade e a diversión para denunciar a realidade circundante.
O picadiscos Zack (Tom Waits), o proxeneta Jack (John Lurie) e o turista italiano Roberto (Roberto Benigni) son encarcerados xuntos nunha cela. Tras un tempo de convivencia chea de retesías fanse grandes amigos e conseguen escapar a través dos pantanos de Louisiana.
O período de graza rematou. John Wick quedou excomulgado. Desde ese momento ninguén pode prestarlle axuda. Milleiros de asasinos de todo o mundo tratarán de darlle caza e facerse coa recompensa de 14 millóns de dólares que pesan sobre a súa cabeza. Pero John conserva un as baixo a manga...
Altamente recomendábel para nostálxicas e nostálxicos dos thrillers noventeiros que non dubidarían un instante en apuntarse nun ciclo de cinema formado por A man que arrola o berce, Atracción fatal, Muller branca solteira busca e Misery.
Son máis de cine pero... en ocasións vexo series. E si, loxicamente Xogo de tronos tiña que ser unha desas series. Basicamente porque está feita cun despregue cinematográfico insólito superando moitos filmes e, por suposto, a maioría das series de televisión. Lóxico que me enganchara desde o primeiro capítulo. Tiven a miña fase de resistencia, seis anos de para ser exactos, pero esas reminiscencias O señor dos aneis e Dune (dous dos meus libros e filmes preferidos) foron determinantes para o irremediábel enganche.