Nos aproximadamente 10 minutos que vostede, lector ou lectora, investirá na lectura repousada desta reportaxe, e segundo datos da Oficina das Nacións Unidas para a Coordinación de Asuntos Humanitarios, polo menos unha crianza de menos de cinco anos morrerá no Iemen como consecuencia dos bombardeos, a fame e a enfermidade á que Arabia Saudita somete o seu país veciño desde que no ano 2014 iniciou un conflito bélico tan esquecido como cruento que cada vez máis voces, como a do europarlamentario irlandés Michael Wallace, cualifican como "a peor desastre humanitaria do mundo" e mesmo de "xenocidio coa complicidade dos Estados Unidos e da Unión Europea".
Mais ese drama non foi obstáculo para que a Real Federación Española de Fútbol (RFEF) trasladara a disputa da Supercopa de España a terras sauditas. Deste modo, a menos de 1.000 quilómetros -a distancia entre A Coruña e Barcelona- dun lugar onde, como apunta Unicef, máis de 10.000 nenos e nenas resultaron mortos ou mutilados desde marzo de 2015, Real Madrid, Barça, Atlético de Madrid e Athletic de Bilbao enfrontaranse nun torneo que brancos e culés abriron onte no Estadio Internacional Rey Fahd ante 30.000 espectadores, incluída a elite da monarquía teocrática da Casa Saúd.
"Dádeme cartos e gardade os consellos"
O traslado do terceiro torneo máis importante a nivel estatal ao Golfo Pérsico trouxo consigo a paralización das catro principais categorías futbolísticas no Estado español: Primeira División, Segunda División, Primeira RFEF e Segunda RFEF, unha medida excepcional que non se adopta nin sequera cando xogan as distintas seleccións internacionais e que foi criticada case unanimemente por afeccionados e afeccionadas dos máis diversos equipos.
Tamén un dos protagonistas da Supercopa, o centrocampista do Athletic de Bilbao Raúl García, atreveuse a sinalar publicamente que para el "non ten sentido" xogar en Arabia Saudita, e máis disimuladamente sinalou que "todos saben" que a causa son uns cartos aos que, a pesar das súas palabras, non renuncia, xa que hoxe (20 horas) vestirá de curto para disputar a segunda semifinal do torneo ante o Atlético.
O principal beneficiado dese diñeiro procedente dun réxime no que, en palabras de Amnistía Internacional, os Dereitos Humanos son "papel mollado" e o deporte está a ser usado "como forma de branquearse" é, alén dos propios clubs participantes -o presidente do Athletic, Aitor Elizegi, saíu rapidamente a corrixir Raúl García dicindo que a Supercopa supón un bo modo de "obter recursos para o fútbol de base"- , unha Federación Española que engordará as súas arcas con 240 millóns de euros.
Porén, nin todos os petrodólares do mundo poderán borrar a mácula sobre unha institución xa manchada historicamente de corrupción, pero agora tamén co sangue de inocentes, como o da infinidade de mulleres asasinadas ou encarceradas, por exemplo a activista polo dereito a conducir -algo prohibido para elas até mediados de 2018- Loujain al-Hathloul; a dos membros do colectivo LGTB golpeados e mortificados, caso de Amna e Meeno, torturadas até a morte pola policía; ou a de xornalistas como Jamal Khashoggi, convocado ao consulado saudita en Estambul (Turquía) o 2 de outubro de 2018, onde foi asasinado e logo descortizado por criticar o príncipe herdeiro, Mohamed bin Salmán, segundo afirmaron os servizos de intelixencia dos Estados Unidos.
'Visión 2030', o plan de 'sportwashing' que está levando a cabo Arabia Saudita
Quizais sexan máis populares os anglicismos 'pinkwashing' ou 'greenwashing', pero Arabia Saudita apostou por un menos coñecido, o 'sportwashing'. Deste modo, pretende mellorar a súa imaxe pública internacional acollendo eventos deportivos de primeira orde nas máis diversas disciplinas. Ese é un dos principais eixos do plan 'Visión 2030', co que oficialmente quere "reducir a dependencia do petróleo" ao mesmo tempo que realiza "unha transformación socio-económica a través do deporte", idea na que xa investiron case 2.000 millóns de dólares desde a súa posta en marcha no ano 2016.