A segunda vida do vinilo

Hai pouco máis dunha década o futuro das tendas de discos estaba claramente en dúbida. Con todo, practicamente todos os locais que estaban funcionando en Galicia a comezos da década pasada seguen hoxe en activo. Se ben a opinión case unánime é que seguen a estar lonxe de ser unha das opcións de negocio máis rendibles a día de hoxe, mesmo houbo algunhas novas aperturas como Pick-up Discos en Vigo, La Galleta na Coruña ou El Flexi en Vilagarcía de Arousa. Detrás desta tendencia é innegable o efecto do rexurdir dos discos de vinilo. Nun momento no que as plataformas de streaming comezaban a posicionarse de maneira definitiva como a nova fórmula para escoitar música de forma dixital para o gran público fronte ao CD e as descargas da man de servizos como Spotify, comezou a aparecer tamén unha nova apreciación polos formatos físicos e analóxicos. Traballos de colección Mentres artistas internacionais como Neil Young intentaban impulsar servizos de venta de cancións a través de arquivos dixitais de maior calidade de audio sen grande éxito fronte á máis barata e rápida proposta do mp3 de Spotify, o guitarrista e cantante de The White Stripes, Jack White, fundaba unha nova discográfica baixo o nome Third Man Records. A través desta compañía, White apostou de cheo pola edición de discos en vinilo. Non só iso, senón que experimentando con novos formatos empregando distintas cores que deixasen atrás o habitual negro destes discos, e incorporando habitualmente tamén outro tipo de curiosidades como cancións ocultas nas etiquetas. Propostas que trataban de incrementar o atractivo físico dos discos tanto dende o punto de vista estético como do coleccionable. Unha parte crecente dos compradores de vinilos non contan cun tocadiscos na súa casa Ao mesmo tempo, comezaron a impulsarse iniciativas como Record Store Day, que hai quince anos trataron de empezar a incentivar a xente a acudir ás tendas de discos locais e independentes implicando os artistas a través da publicacións de edicións limitadas e exclusivas dos seus discos cada terceiro sábado de abril. Unha data que se convertía nunha oportunidade de facerse con auténticos obxectos de coleccionismo ou con gravacións inéditas que non se poderían mercar en ningún outro momento. En Galicia participan este ano seis tendas neste evento internacional. Se ben nun primeiro momento tratábase de propostas moi minoritarias, capaces de reunir aos poucos fieis ao vinilo, a mediados da década pasada esta tendencia comezou a reverterse. Cada vez máis xente decidía mercar discos en vinilo, atraídos en parte polas diferentes e coloridas edicións que aparecían, que se convertían case en pequenos obxectos de museo. Por outra banda, os limitados lanzamentos do Record Store Day foron cada vez máis demandados, chegando a resultar mesmo habituais as imaxes de colas para entrar a primeira hora nas tendas de discos para facerse coas edicións máis solicitadas, que cada vez con máis frecuencia aparecían ao pouco tempo nos portais de revenda, converténdose en obxectos rodeados por unha crecente especulación e prezos á alza que mesmo chegaban a alcanzar valores astronómicos. Por aquel entón aínda semellaba que podería tratarse dunha moda, pero xa na década actual esta situación foi a máis. A día de hoxe o número de vendas de vinilos sitúase xa á par dos CD e mesmo por riba, cuns prezos que practicamente os duplica. A industria, sen cambios Cada vez máis xente merca vinilos e entre ela hai cada vez máis xente moza. E todo isto deu lugar a unha situación complexa. A demanda da produción destes discos é cada vez maior, con artistas mainstream encargando múltiples edicións en distintas cores e acabados dos mesmos discos que unha parte cada vez máis importante dos fans colecciona acumulando múltiples copias dos mesmos lanzamentos. Con todo, a nivel industrial non houbo cambios e as plantas de produción de vinilos en funcionamento a día de hoxe son as mesmas que había hai 15 anos. Como resultado, estanse a producir auténticos atascos na súa fabricación que traen consigo que os artistas independentes que busquen editar seus discos en vinilo teñen que facelo con meses de espera. Nun momento no que o vinilo é claramente unha tendencia á alza, aos músicos galegos resúltalles cada vez máis complicado poder editar a súa música neste formato. Mesmo auténticos éxitos como Diluvio das Tanxugueiras editáronse en vinilo meses despois do seu lanzamento en streaming ou en CD. Por outra banda, dáse cada vez con máis frecuencia unha situación que non deixa de sorprender nas tendas de discos do noso país. Non é outra que unha parte crecente dos compradores de vinilos non contan cun tocadiscos na súa casa.