Aló por 2019 María Rivas e Uxío Allo púñanse mans á masa para comezar un proxecto de repostaría artesanal que rematou, aos poucos, como a boa cociña, por converterse no que agora se coñece como Galletas Namoreiras. Un nome con moita historia e que, a pesar de non ser a denominación orixinal da marca, serve para reflectir o amor pola eira e a terra ao tempo que se evoca unha planta perenne que se atopa habitualmente a carón do mar.
Terra e mar mesturados nos rebolos (como chaman as súas galletas), nas pastas de té e nas granolas feitas con ingredientes proporcionados, na súa maioría, por distribuidores da zona, apostando pola calidade e o comercio de proximidade, reducindo con isto a pegada de carbono no proceso de produción e procurando conseguir unha sobremesa saudábel que colabore na dinamización do rural.
Precisamente, as orixes do proxecto atópanse, como sinala María en declaracións a Nós Diario, na “inquedanza por recuperar a casa familiar da aldea”, procurando crear unha iniciativa que conseguise “dinamizar o rural e reflectir unha filosofía de vida”.
O obxectivo é consolidar un proxecto coherente que anime a xente a ver que o rural está vivo
Para iso, e con bagaxe en proxectos de grupos de consumo, hortas en colaboración e repostaría, impulsaron o seu obrador na aldea de Treboedo (A Estrada, Terra de Montes). Un lugar con especial significado para María que, como explica, “sempre foi un punto de encontro para a familia”, algo que mantén presente no funcionamento da marca, con especial fincapé na forma de facer as cousas na Galiza rural de hai unhas décadas, chegando a asegurar que “aínda que era unha vida de traballo, tiñan tamén moitas alegrías e estaban en comunidade con outras persoas”.
Este interese pola actividade artesanal é o que implica que o principal obxectivo das Galletas Namoreiras sexa, en palabras de María, “consolidar un proxecto coherente que anime a xente a ver que o rural está vivo, que ten posibilidades e que se poden facer moitas e grandes cousas nel”, partindo de que a base debe ser “a cooperación”.
Esta foi unha das cuestións que contribuíu a que Uxío e María decidiran comezar a organizar feiras na súa contorna, co obxectivo de “reivindicar o rural e visibilizar outros proxectos”. Para isto, a través de actividades como exposicións artísticas, procuran a defensa do “patrimonio cultural”. Unha actividade que, como explica María, impulsaron ao se decatar de que as persoas emprendedoras non se coñecían entre si e observar a necesidade de “crear comunidade”.
María teno claro, a clave dos seus produtos atópase nos ingredientes de calidade, no fomento do comercio local e na naturalidade do proceso porque, como salienta, a forma de facer os seus doces é “como se estiveras ti na túa cociña”. Nun día no obrador hai que facer a moenda co muíño, seleccionar os ingredientes, mesturar e, como di María, “traballar coas mans”. Na actualidade contan con cinco tipos de rebolos, tres de pastas e dous de granola, con até sete produtos distintos aptos para o consumo vegano.
Entre o seu catálogo, o máis solicitado son os rebolos de avea e chocolate, os de xenxibre e chía, os de avea e arandos e os de abelás e pebidas de chocolate. A base de sarraceno (pseudocereal baixo en glute), fariña de espelta, licor de sabugueiro e avea, María Rivas cociña cada un dos produtos que comercializa e distribúe a través da súa páxina web namoreiras.com, coa colaboracións dos seus embaixadores e embaixadoras e en estabelecementos comerciais próximos á zona.
Co foco do proxecto na reivindicación do rural e no coidado artesanal, os inicios da marca baseáronse na elaboración destes doces e na promoción dun obrador con aloxamento. Pasou o tempo e a boa acollida da iniciativa implicou que fora crecendo. Iso si, sen abandonar o coidado e cariño de todas as actividades da marca.
Agora as formacións, os mercados biosaudábeis, o parque de aromas ou a Reboleta Namoreira enchen tamén os días destes dous emprendedores que non deixan de ter presente que co seu traballo procuran espallar a súa filosofía de consumo responsábel sen afastar os pés da terra.
Para María, as actividades con escolas son algunhas das máis salientábeis porque, como ela argumenta, “facer unha galleta non é ir ao supermercado, senón descubrir o que a terra nos aporta”, chegando mesmo a afirmar que “non sabemos nin o que comemos e para conseguir un cambio de mentalidade hai que ensinar”.Todo isto sen esquecer que “a esencia do que somos é a raíz, o rural, de onde vimos”. Unha marca que con compromiso, coidado e as raíces no país deixan ao seu paso o mellor sabor de boca.
