The Tetas' Van, a banda das tetas... rachando cos tabús xa desde o nome?
O nome é rechamante! Cando nos xuntamos para tocar decidimos facer uso das redes sociais para que a xente propuxera nomes e foi o máis votado. Ten moita forza e presencia, é rompedor e chama a atención.
Cómpre visibilizar as mulleres tamén riba do escenario?
Pois si, cómpre visibilizar ás mulleres tamén enriba do escenario. Cómpre reivindicar que somos artistas, igual que o son as nosas nais, avoas e todas as mulleres. Nós facemos verdadeiras virguerías para poder ensaiar sendo nais, estudantas, traballadoras. E cómpre moito calar as bocas de todxs aquelxs (e desgraciadamente son moitxs) que pensan que polo feito de ser mulleres, poñernos tacóns e pintar os beizos non somos tan boas músicas como os homes ou o noso espectáculo non é tan serio ou todos os comentarios que nos teñen chegado.
"Escribimos letras que adaptamos a temas moi coñecidos para denunciar o que non nos gusta, como o sexismo, a monarquía ou a igrexa"
![Publicidade 195255]()
Cal é o poder da música nesa reivindicación das inxustizas sociais e da nosa lingua?
Colabora xente con nós --Alba Domínguez, Pablechu de Tequio (antiga Comisión de Denuncia)-- e nós mesmas, escribindo letras que adaptamos a temas moi coñecidos e son letras que denuncian temas actuais que non nos gustan.
Pensamos que moitxs de nós nos sentimos impotentes ante temas como o sexismo, a monarquía, a igrexa... e unha maneira marabillosa é plasmar os nosos pensamentos en letras de cancións que a xente coñece e poida cantar e bailar a través da nosa lingua nai, que está nunha clara situación de inferioridade.
Temas propios ou versións? Que prefiren e por que?
De momento somos un grupo de versións por falta de tempo para compoñer. A maioría de nós temos coñecementos musicais, podemos mirar pola nosa conta os temas, poñelos en común nun ensaio e así poder facer un repertorio. As versións que facemos son moi coñecidas e iso da moito xogo á hora dos directos. A xente sabe as cancións, coñece as melodías e deseguida se mete no ambiente festeiro dos nosos concertos.
Custou porlle ritmo a Carvalho Calero?
Tiñamos unha melodía que se baseaba nunca canción dun grupo de música de finais dos 80 e pensamos que Luisa Sorriso era o poema que mellor se adaptaba a esa melodía, para alén de que fala dunha muller e de que a temática dos outros poemas non nos convencía tanto. Para nós ten un significado especial xa que foi o primeiro tema que montamos. A partir de ahí veu o resto!
Que outr@s poetas lles regalaron as súas verbas?
Esta temporada estamos preparando un par de temas de Carlos Rafael e agardando por un tema de Belém de Andrade. Tamén temos cousiñas escritas por nós que están agardando para seren montadas.
