Para entender por que continúan a facerse público manifestos de militares franquistas, hai que comezar por lembrar que o rei Juan Carlos nunca condenou a sublevación de 1936; que os golpistas do 23 de febreiro foron indultados; que moitos sediciosos e criminais conservan títulos nobiliarios e distincións; que se celebran en instalacións militares o 18 de xullo e o 23-F; que significados militares franquistas dirixen academias; que existen numerosas fundacións franquistas, subvencionadas; e que, cando hai declaracións ou manifestos de militares franquistas, Felipe VI cala, o mesmo que fixo o seu pai.
Non fai falta elaborar un sofisticado falso documental para contar as cousas que acontecen e para achegarse á verdade de certos episodios históricos. Ás veces abonda con non censurar e con investigar en serio acontecementos fulcrais para a evolución do actual réxime político. Os medios hexemónicos continúan sen recoller a confesión realizada días atrás polo tenente coronel golpista Antonio Tejero, a figura icónica do 23F, en que incriminaba directamente o naquela altura monarca español, Juan Carlos I. "Tomamos o Congreso ás ordes do Rei", afirma.
Un obxectivo e tres golpes. Se ben partillaban o aspecto central, isto é defender o proceso de reforma política institucionalizado pola constitución de 1978, diverxían na metodoloxía e nos procedementos a aplicar.
O desbloqueio do processo independentista catalám
A Coordenadora Nacional acordou este sábado cales serán as opcións sobre as que se pronunciar a militancia. A votación, en referendo, será o 23 de febreiro.
