Millares de persoas percorren a cidade. Desde a Porta Faxeira até a Praza da Quintana, pasando pola Porta da Mámoa. Millares de persoas a defenderen, a defendermos o dereito a vivirmos na “nobre e harmoniosa fala de Breogán”.
Aí fica, no ar, a pregunta. A resposta, non agarden que eu a desvele. Mais repasemos, anecdotalmente, tres situacións producidas recentemente e que poden verter luz sobre a cuestión.
Algúns lembramos o que foi aquel grande éxito de Palito Ortega, "la felicidad, ja, ja, ja". Logo chegou Rafaela Carrá con "Felicittà." E Vinicius de Morais (A felicidade é como a gota de orvalho nunha pétala de flor...)
Na metade da década de sesenta do pasado século no agro galego comezaron a se producir grandes mudanzas, máis tecnolóxicas do que ideolóxicas. Os tractores comezaron a substituír os carros e estes pasaron a ser axiña elementos decorativos en vivendas de segunda residencia deseñadas ao modo da moda urbana, mais para un contexto rural.
Morreu Francisco Carballo.
Iso é o que din as notas de prensa, os informes médicos.
Morreu?
Hai menos de quince días anunciouse que a arquidiócese de Zaragoza ficaba vacante.
Oficialmente por "problemas de saúde" do titular, monseñor Ureña.
Neste 12 de novembro presentamos en Ferrol, na Escola de Idiomas, o derradeiro dos traballos da Asociación Socio-Pedagóxica Galega que teñen Rosalía como centro de atención.
Tempo andando, cousas vendo era a sentenza favorita de María V. B, analfabeta, nai de catro fillos. A todos educou e criou para buscaren a vida, que é como antes se definía os que agora denominan emprendedores.
Si, podería ser o comezo dun conto, dun conto tradicional, deses que se presentan como unha historia inventada, non localizada nun tempo nin nun lugar determinados, con animais como protagonistas ...
Se o mundo dos dous derradeiros séculos se rexer polo slogan da Revolución Francesa comprobaríamos como ningunha daquelas palabras prendeu no continente africano. Repartido e gobernado a discreción polas potencias europeas, foi o prado en que pastaron as hostes coloniais a discreción e con proveito.
Hai poucos días,viaxando pola estrada PO-260 en dirección a Vila de Cruces, observei, á miña esquerda, un indicador apuntando para un denominado santuario de Hoy-Vas.
O mapa político de África é produto da colonización europea
Leo en Sermos Galiza, que transcribe palabras de Navi Pillay, alta comisionada da ONU de Dereitos Humanos, que os ataques israelitas na faixa de Gaza poderían ser constitutivos de crimes contra a Humanidade. Parece que, textualmente, dixo “Os exemplos que acabo de mencionar (en alusión aos ataques) parece que mostran que a lei humanitaria internacional ten sido violada até un alcance que podería constituír crimes de guerra”.
Sermos Galiza chegou ao número cen. Dous anos na rede e nos quiosques.
Vilar Ponte sitúa como un elemento estratéxico para o nacionalismo nacente a necesidade de contar con medios de comunicación escritos en galego, centrados na Galiza e para a Galiza. Considera este feito tan transcendental como dotar o país de escolas e fai un chamamento a colaborar economicamente no mantemento do medio, aínda nacente.
Nestes días de maio o alcalde da cidade da Coruña renova o voto á Virxe do Rosario. Faino con bastón de mando, acompañado de membros da orde de cabaleiros de María Pita e franqueado por integrantes da Milicia Urbana e da Milicia de Honra. E a Virxe, de paseo pola cidade e páxina no Facebook.
O día 4 de abril, escribía no Faro de Vigo X.L Méndez Ferrín “O pasado 1 de abril ouvinlle unhas declaración públicas á Secretaria de Estado de Educación, Formación Profesional e Universidades. Falaba esta señora das deficiencias educativas que se aprezan "en nuestros aulas". Así mesmo dixo.”
Os galegos, polo visto, somos ricos para pagar, pero pobres para merecer!Iso di Castelao en artigo publicado en 1946, en Galeuzca, a respecto do problema ferroviario de Galiza.
Hai apenas tres meses, o 9 de decembro, Franza conmemoraba os 108 anos da lei sobre a separación entre Igrexa e Estado. Desde a Lei de 9 de decembro de 1905, a Franza é un Estado laico e o secularismo converteuse definitivamente en principio constitucional coa Constitución do 27 de outubro de 1946.
Un sentimento de culpa abate toda Europa, toda a Europa da Unión. Si, esa que aplica as políticas máis neoliberais; esa que rouba os cidadáns para entregar o diñeiro aos banqueiros; a que deseña reformas laborais para mellor explotar a clase traballadora; a que privatiza os servizos públicos para crear exclusión social; a que cría pobreza e desigualdade e a iso lle chama “estado de benestar”
Na quinta feira 23 de xaneiro vaise presentar na Coruña, no teatro Rosalía o último dos traballos da Asociación Socio-Pedagóxica Galega que teñen Rosalía como centro de atención. Trátase da musicación que, por encargo da AS-PG, realizou o sexteto Tempo Catro de once poemas de Cantares Gallegos e que leva por título, Os ollos que falan. Rosalía de Castro
Non é novo o tema do acento á hora de intentar aclarar un feito delitivo.
Máis ben é reincidencia
A imaxe dunha crianza que dá os primeiros pasos, primeiros mais decididos,
