Belicismo e vasalaxe europea

Medra a campaña mediática orientada a xustificar a escalada armamentística e bélica que o modelo imperial norteamericano está a impor no escenario internacional. Igualmente, maquíllase a subordinación suicida dunha Unión Europea que renega da razón e da aposta pola paz para dar cobertura a uns EEUU erixidos en xendarmes dun capitalismo estancado e depredador. De feito, os mandatarios europeos andan a actuar coma voceiros da OTAN na fabricación dun estado de opinión que facilite o clima de nova guerra fría e a aceptación do militarismo e da guerra. Trátase de convencer a cidadanía da necesidade do sacrificio, coma sempre, en beneficio dos de sempre. Lembremos que en 2018 EEUU retirouse unilateralmente do Tratado sobre Forzas Nucleares de Alcance Intermedio á vez que contemplaba no seu plano de Estratexia de Defensa Nacional que os principais problemas eran o ascenso de Rusia e de China. Hai tempo que Estados Unidos está a perder tanto o predominio económico mundial como a súa capacidade de imposición política unilateral. A súa economía está a retroceder na produción manufactureira mundial, sendo superada amplamente por China, e sendo sobrepasada tamén por esta última tanto no volume de bens comercializados como na súa exportación. Igualmente, están a xurdir alianzas económicas, políticas e sociais, integradas por Estados que procuran ampliar a cooperación multilateral facendo fronte a esta orde mundial dominada por Estados Unidos e os seus aliados occidentais, como a liderada polos Brics. Tamén, iniciativas de colaboración e desenvolvemento como a da Franxa e a da Ruta, organizacións como a Organización de Cooperación de Shanghai ou a Comunidade de Estados Latinoamericanos e Caribeños están a ser alternativas críbeis e reais para os países en desenvolvemento, sometidos e chantaxeados polo G7 e as súas institucións financeiras. Estados Unidos dispón de máis de 800 bases e instalacións militares repartidas por todo o mundo en máis de 70 países Agresividade militar Mais, malia a creba da posición económica e diplomática, o poder militar dos EEUU segue a ser hexemónico a nivel global polo que non debe sorprender o recurso ao militarismo, ao armamentismo, ás ameazas e ás intervención. En efecto, Estados Unidos dispón de máis de 800 bases e instalacións militares repartidas por todo o mundo en máis de 70 países. Ten o maior gasto militar do planeta, triplicando o de Rusia e China xuntas e superando a suma total do gasto dos seguintes dez estados que o seguen nesta lista de gasto. De incluírmos a OTAN, comprobamos que o bloque bélico liderado polos EEUU representa case que o 75% do gasto militar mundial. Un gasto que a principal potencia imperialista exixe ampliar aos seus socios a fin de soster esta supremacía e fortalecer o potencial económico do seu complexo militar-industrial. A agresividade, as provocacións e o perigoso cerco militar contra Rusia e China fan parte deste delirio polo mantemento da posición hexemónica e dunha orde internacional baseada nas súas regras. A submisión da Unión Europea á estratexia norteamericana non só implica renunciar á soberanía ou a claudicación con respecto aos valores que di defender, senón o máis absoluto desprezo pola súa cidadanía. Está claro que Estados Unidos non admite unha Europa fóra da súa tutela militar; de feito a obriga de incluír no Tratado de Maastrich, no seu art. 42, a subordinación da política de defensa da Unión Europea á da OTAN debera ser esclarecedor. E a Unión Europea obedece aínda que saia prexudicada, amparando as guerras imperiais e as masacres que as acompañan. Enfróntase con Rusia, afástase de China e incrementa o gasto militar tal e como lle ordena Washington. Submisión europea Para mostra da vasalaxe, podemos ver como parte dos fondos da UE, deseñados para a recuperación económica e a transición ecolóxica, van financiar a guerra de Ucraína. Aí vemos, tamén, como a enerxía rusa é substituída por enerxía moito máis cara subministrada por EEUU, mentres desde este último país se anima ás empresas europeas a se trasladaren ao seu territorio, esgrimindo mellores prezos enerxéticos ou ofertando subvencións millonarias para enerxías limpas e semicondutores na procura de acaparar as inversión europeas. E que dicir da pretensión de que o Banco Europeo de Investimentos financie esta militarización ou do desastre económico que suporá para Europa facer seguidismo desa dinámica de confrontación con China que só beneficia os EEUU? Estase a impor unha economía e unha mentalidade de guerra ao servizo da primeira potencia imperialista mediante políticas entreguistas e servís dirixidas a manter a acumulación da riqueza do gran capital e das oligarquías financeiras. Cómpre reaxir, axitar conciencias, mobilizarse e combater arreo as mentiras e a censura instauradas nesta Europa amordazada.