vida

Os camiños da vida obrígannos a insonorizar o eco dalgunhas palabras con datas de caducidade biolóxicas para aquelas que contornan os imaxinarios máis íntimos.

A poucos días de celebrar o Día das Letras Galegas, convén unha reflexión para considerar o estado actual do monumento mais orixinal que ten o noso pobo, como é o seu idioma que sustenta o herdo e a tradición. Existimos como galegos grazas ao idioma que dimensiona o noso existencialismo. O 17 de maio convértese en manancial reivindicativo para frear a desfeita progresiva que tantos intereses colonialistas revela. 

Non tiven a ocasión de visitar, no cemiterio de Ourense, a tumba de Xosé Ramón e Fernández-Oxea, Ben-Cho-Shey

É mui habitual escuitar entre camaradas e entre companheir@s das mais diversas organizaçons da esquerda e do movimento popular, que nom vamos poder ser espetadores dos objetivos estratégicos que perseguimos.

“As motivacións da miña vida sempre foron evanxélicas, nunca busquei na política ningún interese persoal. Considerei a miña actuación política como unha participación nun ámbito democrático e para colaborar coa democracia neste país; porque crin que era necesario defender o país nunha liña de liberación” (Victorino Pérez, Galegos e Cristiáns, Vigo 1995).

A presentadora do programa Entre Todos, da televisión pública española, manda calar unha testemuña cando dá a entender en directo que o seu home lle pegaba. "Estas cousas non as podemos contar así", interrompe Toñi Moreno, após dicir á muller que "quen máis perdeu fuches ti porque agora non estás co amor da túa vida".

Tras enterrarmos Adela e Mª José, as dúas mulleres asasinadas en Cervo e coñecermos hoxe o intento dunha nova agresión no Concello de Malpica, debemos volver sobre o importante papel que poden xogar os medios de comunicación no combate contra a violencia machista, quer para crearen conciencia social e afondaren nas súas raíces, quer para reproduciren preconceptos e ofrecer explicacións individuais que xustifican as agresións e nos afastan do problema. 

O azar juntou-nos a Pereira e a esta leitora no momento de decidir sobre o nosso nível de compromisso persoal com a vida. Andavamos algumas pessoas, daquela, a dar voltas à ideia de responsabilizar-nos da gestão do centro em que trabalho; ao tempo, no clube de leitura desse mesmo centro, comentavamos Afirma Pereira, a novelinha de Tabucchi. 

Xa hai unhas cantas noites que Vida non dorme. Noites de sete meses e de non durmir porque o amor tira o sono aínda que nos faga soñar espertas. Esta noite é outra e o seu non durmir é outro. Vida lembra a súa vida, a vida que lle contaron, pouco é o que se debe lembrar cando só se teñen 16 anos.