Sempre en Galiza

O libro veu a luz o 10 de marzo de 1944 en Bos Aires

Sempre en Galiza constitúe, con certeza, o libro galego máis perseguido polo franquismo. O acoso foi constante e á vez obstinado. Así, non se permitiu a importación das edicións arxentinas e moito menos se tolerou que se emprendese calquera intento de imprentar a obra no noso país. Os exemplares editados en Bos Aires e París que entraban clandestinamente tamén viron obstaculizada a súa difusión.

'Sempre en Galiza' é un libro-caderno de bitácora que nos propón navegar unha singradura que cursa episodios de gran relevancia na historia de Galiza e na vida de Castelao. Desde o desterro a Badaxoz ordenado por Lerroux en outubro de 1934 como castigo á figura máis destacada do Partido Galeguista, pasando polos vaivéns da tramitación do Estatuto de Autonomía, os avatares da Guerra do 36, até chegarmos ao exilio definitivo en Bos Aires a comezos dos anos 40. Alén do episódico, os lectores e as lectoras han de encontrar da man de Castelao reveladoras e actuais análises sobre o status de Galiza como nación, os dereitos que como tal lle corresponden, interpretacións moi lúcidas sobre a nosa problemática lingüística e atinadas pescudas sobre a historia de Galiza.

O 7 de xaneiro de 1950 falecía, exiliado na Arxentina, Alfonso Daniel Rodríguez Castelao, principal expoñente da vida cultural e política da Galiza do século XX. A situación que o exiliara obrigou a que 'Sempre en Galiza' chegase ao país clandestinamente. No día do aniversario da súa morte, publicamos unha entrevista co seu biógrafo, o historiador Miguel Anxo Seixas.

O 25 de outubro de 1934, o goberno de España, comunicáballe ao autor do Sempre en Galiza o seu "traslado administrativo forzoso" a terras de Badaxoz.

O ensaio político de referencia do nacionalismo do século XX fai 75 anos. E é que o 10 de marzo de 1944 saía do prelo en Bos Aires Sempre en Galiza, de Castelao.