-Parece que Juan Carlos I está na illa de Zaya Nurai, convidado pola familia real dos Emiratos Árabes. Praia privada, piscinas, xardíns ...
-Imaxino que a súa vida alí é moi aburrida. Presiona con forza para volver porque non o van visitar. Por moito que sexa de ouro, está nunha gaiola e non pode saír. A prensa está alerta todo o día e está nunhas condicións que o incomodan. Estou contenta, por suposto [ri]. Confío en que non o deixarán volver, mais hai moita presión para que poida facelo.
-Segundo El País, unha gran parte dos custos asociados a este exilio de ouro son sufragados polo contribuínte porque os seus traballadores cobran dos ministerios
-Son. Non nos dirán os números mais hai unha parte que pagamos todos do noso propio peto. Debería pagalo el. Non sei que plans ten a Casa Real con estes xestos de transparencia que comezan a facer. Non sei se afectarán o tipo de cousas como saber canto nos custan, por exemplo, as vacacións dos que non son familia real directa, que en moitos casos tamén pagamos.
-Dixeron que farían estes xestos por transparencia.
-Non o dixeron publicamente, insinúano. O Goberno presiona para que intenten modernizar a monarquía con pequenos xestos de transparencia. Creo que serán moi insuficientes e que chegan tarde. Quero ver eu que parte da información nos abren, mais non resolverán a crise da monarquía.
-Dixo que ninguén vai ver a Juan Carlos I. A relación coa familia, ou polo menos con Felipe VI, non mellorou.
-Non o creo. Parece que as visitas que recibe son de Elena e ás veces de Cristina. Mais os seus grandes amigos do Ibex 35 tampouco o van ver.
-Son os que lle fixeron empréstitos para regularizar parte da súa fortuna oculta.
-Si, e tiveron moi próximos ao emérito en todos estes acordos de última hora.
-Se a relación non é boa con Felipe VI, nin cos amigos do Ibex, nin co Goberno español, parece unha operación de Estado para marxinalo.
-Absolutamente. Para mantelo afastado de Felipe VI. Felipe fai dúas cousas que poden parecer contraditorias. Afástase do seu pai e ao mesmo tempo achégase moito ao modelo que seguiu o seu pai toda a vida: sempre se desfixo de quen o molestaba, fose o seu pai ou o seu colaborador máis próximo cando deixou de ser útil. Ou apartounos ou deixounos ir ao cárcere por el.
Felipe tamén o fai. Para beneficiarse el e manterse no trono, afástase do seu pai. Para salvarse, quere que o seu pai asuma toda a responsabilidade pola corrupción da Casa Real. Será difícil, mais é o que intenta.
-Polo tanto, Juan Carlos I ten pouca posibilidade de volver. Que aliados ten?
-Ten pouca xente ao seu redor, e esta xente diralle o que quere escoitar, porque estivo afeito a el toda a vida. Está obsesionado por facer o que lle peta e dálle ganas de volver canto antes. Custará convencelo e, se non volve, non será de boa gana.
-Se puidese volver, que papel podería desempeñar? Dise que estaba previsto envialo ao palacio de Carlos V, en Granada, ou ao palacio do Pardo.
-Falaron de buscar aloxamento lonxe da Zarzuela. Non creo que iso solucione nada. Sería un escándalo volver e faría perder moita autoridade a Felipe VI como xefe da casa borbónica.
-Cre que a Felipe VI lle saíu ben mandar Juan Carlos I ao estranxeiro? O escándalo diminuíu.
-O anuncio dos últimos casos e de que Filipe VI renunciou a parte da herdanza faise casualmente cando comezou o confinamento e o estado de alarma. As circunstancias axudaron a controlar isto. Mais houbo un grande malestar popular e custoulles contelo. Coa marcha de Juan Carlos I, atrasan todo un pouco, pero farase incontrolábel, porque non hai solución.
-O final da monarquía española veo máis perto ou máis lonxe agora que hai un ano?
-Sigo observándoo perto. Nunca se sabe cal será a faísca que fará que todo estoupe definitivamente. Se os casos seguen a aparecer ou acaba no banco dos acusados ... O futuro da casa real española é moi negro. Mais todo é un xogo de xadrez que se xoga lentamente.
-Unha destas chispas tamén podería ser a denuncia de acoso que Corinna Larsen presentou contra Juan Carlos I ante a xustiza británica.
-É un caso moi grave. A repercusión que tivo na prensa española foi escasa, pero é moi grave. A insistencia de Corinna ten que ver co feito de ter medo real a ser atacada.
No caso de Bárbara Rey, sabemos que a petición da Casa Real de silenciar unha chantaxe, interveu o CSID.
Tamén se presentou unha denuncia contra Manuel Prado y Colón de Carvajal, que interviu en primeira persoa por orde de Juan Carlos I.
Corinna ten medo. Son ameazas reais e tamén hai que ter en conta que se fixeron cando Felipe VI estaba xa no trono.
"En Suíza están a tirar da corda a toda velocidade"
"En Suíza van a velocidade de cruceiro [nas causas contra o rei emérito]. Tiran das cordas e comparan as datas de entrada coas viaxes oficiais ou non oficiais de Juan Carlos I a Arabia Saudita ou aos Emiratos Árabes Unidos. En España está claro que non é o mesmo, mais ao final hai unha investigación xudicial que terá que seguir algunhas pautas", sinala convencida a xornalista de Arzúa.
"Certamente non chegará tan lonxe como a investigación no estranxeiro, mais por moito que queiran controlala, hai algunhas leis que hai que cumprir e, se comezan a revisar o que se sabe de Juan Carlos I, sairá algo . Será entretido seguilo".
Quintáns publicou en 2016 outro libro que ampliou as investigación sobre a traxectoria, do emérito: Juan Carlos I: unha biografía
sen silencios.
