A dereita grega mantense

Nas eleccións celebradas o pasado domingo en Grecia cumpríronse os prognósticos e o partido conservador Nova Democracia (ND), actualmente no Goberno, alzouse coa vitoria, pero quedou a seis escanos da maioría absoluta. Á hora de escribir este artigo non o podemos confirmar totalmente, pero o máis probábel é que o gañador nin valore a posibilidade de obter o apoio de Solución Grega, partido de extrema dereita vinculado a sectores da igrexa ortodoxa grega que obtivo 16 escanos, aumentando seis ao respecto de hai catro anos. Forzaría así unha repetición das eleccións aproveitando que a actual lexislación electoral concede un bono de 50 escanos a maiores á primeira forza, caso de volveren celebrarse eleccións; dese xeito o líder de ND Kyriakos Mitsotakis conseguiría unha maioría absoluta ampla para gobernar sen depender de ninguén. Se nos atemos ao publicado nas últimas semanas sobre o ánimo co que encaraba a maioría da poboación esta cita electoral, podemos dicir que a vitoria de Nova Democracia non se debe a un apoio por convicción daquel segmento do electorado que optou pola súa papeleta, senón a unha sensación cada vez máis presente na poboación, e especialmente nas clases populares, de que non existe unha opción que presente propostas alternativas para enfrontar a difícil situación que está a pasar o pobo grego; é a sensación de que as dúas opcións que se presentan como posíbeis para encabezar o Goberno non deixan de ser a cara e a cruz da mesma moeda; optándose á hora de depositar o voto pola que se considera menos mala. Xunto coa vitoria de ND hai que sinalar o importante avance dos comunistas do KKE que pasan de 15 a 26 escanos, e se temos en conta que anunciaran que non ían apoiar ningunha das posíbeis opcións de goberno, enténdese que foron premiados pola súa constante loita e mobilización na rúa contra as políticas gobernamentais e non pola súa postura diante de posíbeis pactos. A derrota de Tsipras O gran derrotado nestas eleccións foi o líder de Syriza, Alexis Tsipras, non por quedar en segundo lugar que era o previsto, senón porque o seu obxectivo de consolidarse de xeito definitivo como o recambio dentro do sistema de partidos grego ten fallado. Lonxe queda o tempo no que Alexis Tsipras era presentado en Galiza como o líder que podía aglutinar unha esquerda radical europea, un líder que posteriormente incumpriu o mandato do seu pobo ao asinar o rescate, e sobre o que podiamos ler en xornais como o español El País titulares do tipo "Tsipras: o líder que se afastou da realidade" ou "O drama vólvese farsa". Aquel Tsipras das políticas alternativas xa non existe, pero a súa acción de goberno, e sobre todo a decisión de asinar o terceiro memorando de recortes en 2015, desobedecendo o "oxi" ("non") do 62% dos e das votantes nun referendo convocado por el mesmo, foron caldo de cultivo fundamental para esa sensación de que non hai alternativas. Cando na esquerda se incumpre unha promesa, as consecuencias negativas desa decisión son duradeiras Cando na esquerda se incumpre unha promesa, as consecuencias negativas desa decisión son duradeiras, o froito dese incumprimento está na desconfianza dunha parte moi importante do potencial votante de esquerda cara a política electoral, ao considerar que todos os partidos son iguais; un potencial votante que se refuxia moitas veces en accións de rúa e sectoriais, moi importantes e necesarias, pero que non son quen de construír unha alternativa global que permita unir as loitas e favorecer o acceso ao Goberno, ferramenta importantísima para impulsar a transformación social, aínda que acceder ao Goberno non sexa sinónimo de conseguir o poder. Novas eleccións Hai xa moito que Syriza basculou cara a posicións cada vez máis centristas, con propostas dun cariz máis social que as aplicadas por ND pero sen saírse en ningún momento das liñas marcadas pola UE. Ademais, Alexis Tsipras participa como observador nas reunións de líderes do Partido dos Socialistas Europeos, e nos meses previos ás eleccións buscou o aval do chanceler alemán Olaf Scholz e do secretario de estado de EUA Antony Blinken en sendas reunións. Pero no seu obxectivo os resultados do domingo son un importante tropezo, obtendo un 20% de votos e 72 escanos perde un terzo de apoio e 14 escanos, fronte ao histórico Pasok, que despois de ver en perigo a súa continuidade hai unha década semella consolidarse con máis do 11% de votos e obtendo 41 escanos, 19 máis que en 2019. A repetición das eleccións fará que algúns destes números cambien, pero non haberá milagres, e o pobo grego seguirá tendo que enfrontar graves problemas no seu día a día.