Desde hai arredor de tres décadas, Xaquín Soliño asiste á historia do nacionalismo coa súa cámara. Actos políticos, festas ou acontecementos foron retratados por quen, sen dúbida, ten o arquivo máis completo do nacionalismo contemporáneo.
Natural de Cangas do Morrazo e residente en Pontevedra, Xaquín Soliño leva participando desde ben novo no nacionalismo galego organizado e a súa querencia pola fotografía levouno a retratar o acontecer dos últimos trinta anos do nacionalismo, con actos reivindicativos e tamén institucionais, deixando constancia do seu transcorrer recente.
A cámara de Soliño garda a memoria das grandes mobilizacións dos nosos tempos nas que o nacionalismo tomou parte, desde a oposición á OTAN ao Nunca Máis contra o Prestige pasando pola protesta xa de longa duración contra a fábrica de Celulosa ou a defensa da normalización da nosa lingua . Moreas de actos sociais e culturais foron tamén obxecto das súas tomas, de maneira moi especial, os concertos de Lluis Llach, de quen se confesa "adicto".
Neste primeiro Día da Patria Galega de Sermos Galiza o xornal mira para atrás para recuperar as imaxes da tradicional mobilización do 25 de xullo, no seu percorrido desde a Ferradura á Quintana, cando os nacionalistas conseguiron ocupar a Quintana recuperarndo as súas propias referencias históricas . Trazaríase entón un percorrido para a reivindicación que continúa a ser o mesmo que o deste 2012 no que Xaquín Soliño volverá, máis unha vez, a Compostela a retratar a saída da Ferradura e os discursos da Quintana, pasando polos milleiros de persoas que cada ano quedan inmóbiles nas súas imaxes. Desde o branco e negro dos negativos revelados ate o dixital de hoxendía, o álbum de Xaquín Soliño recolle o clarexamento dos cabelos e as calvicies que coroan as cabezas de moitas persoas que participaron destes trinta anos pero tamén deixa ver as novas xeracións de mozas e mozas que se incorporaban a cada ano.
Desde Sermos Galiza queremos facer público o noso recoñecemento á xenerosidade de Xaquín Soliño por ter aberto os seus cartafois para que nós os compartamos con todos os lectores e as lectoras de Sermos Galiza.
