“Ao xeito da serie negrocriminal, Rivas retrata un tempo histórico onde se acrecenta o poder das mafias, da cobiza do diñeiro sucio e da corrupción”, sinala a editorial nunha nota de promoción. Pero como en toda a obra do escritor, nado na Coruña en 1957, sempre hai liñas de fuga e a liberdade é unha posibilidade.
O medo dos ourizos abre o libro cunha historia de precariedade, medo, cocaína e azares. O conto Vivir sen permiso avanza seco, por veces reducido ao esquelete, con habelenciosos usos da elipse, a partir dun personaxe en que esvaecen as lindes entre capitalismo e crime. Sagrado mar acontece dentro da prisión e fala “do dilema entre a obediencia e a desobediencia”.
“A escrita impactante, poderosa edirecta constrúe un libro fascinante”, engaden desde Xerais, “de literatura na beira, na marxe do risco, que o autor define como lietratura vagabunda ou estremeira”. Manuel Rivas xa visitara os territorio de Oeste en Todo é silencio, a súa novela de 2010, tamén dedicada a ese particular estadio do capitalismo chamado mafia.
Este mesmo ano Rivas publicou o ensaio xornalístico Contra todo isto (Xerais, 2018).
Nota: cuberta de Vivir sen permiso e outras historia de Oeste.
