Xerais

Cóntame un conto cuántico é o noveno traballo literario do mestre Juanjo Lamelas, mais tamén é a súa segunda novela de divulgación científica, despois de Por que caen as mazás? Desta volta, o autor ourensán preséntanos con Xerais unha viaxe pola historia da ciencia que se centra nas teorías da física cuántica e que ten a Electroncio como gran mestre de cerimonias e acompañante "retranqueiro", que achegará a visión do mundo dunha partícula elemental.

Gañadora do Premio de Literatura Infantil Cidade de Málaga do pasado ano con esta mesma obra, a carreira de Érica Esmorís leva xa uns cantos anos conformándose como unha das máis interesantes e orixinais das narrativas orientadas ás persoas máis novas. Patio de luces non é unha excepción, e o seus propios puntos de partida sitúannos xa en territorios non tan habituais neste tipo de creacións, ou sobre os que a autora sabe lanzar unha ollada diferente.

Quando visitei por vez primeira a ilha de São Simão chocou em mim uma escultura que acompanha o trajeto desde Cesantes (Redondela). 

A metaliteratura é cada vez máis un terreo ao que se achegan as persoas que adoran os libros para reflexionar sobre eles. No medio desta pandemia, ademais, semella que os libros, as bibliotecas e as librarías se converten en espazos de calma e de reivindicación, sobre todo cando se demostra que a cultura é máis necesaria que nunca. Co gallo do 13 de novembro, Día das Librarías, lembramos algúns títulos de "libros que falan de libros".

Durante moito tempo, a existencia do reino da Galiza pasou desapercibida para a historiografía dominante. Aínda sendo discutíbel o seu significado desde o punto de vista político, á luz da documentación é innegábel que houbo unha entidade chamada Gallaecia que ocupou unha posición de centralidade na Idade Media no aspecto demográfico ou territorial. Anselmo López Carreira é coautor, xunto con Xosé Miguel Andrade, da última das achegas que analizan esta realidade, o libro O Reino Medieval de Galicia. Crónica dunha desmemoria (Xerais). Falamos con el. 

A relativa escuridade que de sempre rodeou a linguaxe humana permitiu, desde tempos remotos, as máis variadas mitoloxías ao redor. 

E sta última proposta narrativa de Manuel Portas parece ideada como lectura máis ou menos acaída a un verán tórrido como o que seguimos vivindo. 

É importante saber onde estamos e tamén como chegamos aquí. E este aspecto é, posibelmente, o máis destacado que este novo ensaio de Henrique del Bosque nos pode ofrecer.

Pouco a pouco, o Premio Agustín Fernández Paz pola Igualdade vai construíndo un palmarés digno de ser lembrado. 

e facemos un resumo rápido desta novela pode que non atopemos unha gran marca de orixinalidade. 

O coronavirus não foi elaborado por Bill Gates para enxertar-nos com um chip no cérebro nem fugiu de um laboratório chinês ou estadounidense onde foi criado como arma bacteriológica. 

Lembro ler a fábula bem pequeninha e ficar chocada. Eu nunca cantei nem toquei instrumento, mas já daquela me parecia importante o labor da carricanta. 

Non é a primeira vez que Ramón D. Veiga aproveita as festividades propias para ofrecer unha historia ao público máis novo. Trátase dunha estratexia ben loábel, xa que, se é doado atopar referentes para celebracións máis ou menos comúns á cultura occidental, como pode ser o Nadal, o certo é que a continuidade das festas propias e as formas específicas doutras dependen tamén da transmisión que poidamos facer ás xeracións máis novas. 

Gañadora da II edición do Premio Vilar Ponte de novela, esta peza é unha das primeiras incursións de Natalia Carou na narrativa orientada a público adulto.

Os últimos anos foron un estalido na produción de Arancha Nogueira, case unha decena de obras de poesía, entre plaquettes e libros que a configuran como unha das autoras máis prolíficas do panorama. 

Tanto tem se non sabes que raios é uma bichicoma. Hás sabê-lo em lendo o livro. E tanto tem que não saibas onde ficam Nordesland, Crotonia, Marabilia ou a ilha Xouba. Poderás pensar que se correspondem com a França, A Corunha, Fisterra ou a ilha Xouba, mas não têm por que. Bem podem ser outros lugares. Qualquer. Qualquer dos outros fora a illa Xouba.

Cos libros das pequenas defuntas Ledicia Costas abría un mundo que lle deparou moitos éxitos. A presenza desenfadada da morte e do macabro en obras dirixidas á xente moza supuñan un ton novo a unhas temáticas que foran moitas veces esquivadas ou tratadas dentro do convencional. 

Dentro da enorme variedade de subxéneros nos que se desenvolveu a novela negra das últimas décadas, houbo lugar tamén para o espazo académico. 

 que rodea unha publicación, sexa ou non literatura, ten a súa importancia. 

Un ano máis, o Día das Letras continúa a marcar os ritmos editoriais do país, e se cadra sexa este 2020, no que a Academia finalmente accedeu a sinalar a figura de Ricardo Carvalho Calero, cando vaiamos ser especialmente conscientes.