Castelao

Un debuxo excepcional, 100 anos oculto. Aínda pasados case 75 anos do seu falecemento, a obra plástica de Alfonso Daniel Rodríguez Castelao incorpora descubertas ou actualiza visións da súa obra. As peripecias do seu legado no exilio e aínda a dispersión en diferentes países deixan aberto o futuro a novos descubrimentos.

A falta de mantemento do inmóbel pon en risco a súa conservación

O 'Diario 1921. Francia, Bélxica, Alemaña' de Castelao foi o último libro do rianxeiro en ser coñecido e durante moitos anos chegou a nós censurado e mal editado. O investigador e editor Anxo Rabuñal Rey (Compostela, 1963) pasou o traballo de  analizalo a fondo e cun traballo de investigación moi detallado consegue entregar un ensaio —'O pintor e a vida moderna' (Serbal, 2024)— que desvela e actualiza o pensamento sobre a arte dun Castelao que, tamén por problemas visuais, decide deixar a pintura, e encarreirarse como debuxante nunha arte de intervención que compatibilizou simultaneamente cunha acción política incesante. Unha viaxe na que tamén muta en autor literario e reconduce as súas orientacións ideolóxicas e relixiosas.

O libro veu a luz o 10 de marzo de 1944 en Bos Aires

Vexo un povo encadeado,
qu'en silencio chora e sofre,
i-unha turba d'asesiños,
convertidos en señores.

Ramón Rey Baltar, A gaita a falare, 1938

O Partido Galeguista invita a xuntar todas as entidades, asociacións e forzas políticas ou sindicais que se sintan próximas ao maxisterio exemplar do rianxeiro.

Xosé Ricardo Losada (Rianxo, O Barbanza, 1961) vén de ser galardoado no XXII Certame Avilés de Taramancos pola súa obra 'Un inferno frío', unha homenaxe a modo de novela de detectives ás figuras de Castelao, Virxinia Pereira e Faustino Rey.

O BNG arranca a campaña electoral cara o 18 de febreiro en Rianxo nun grande acto de homenaxe a Castelao

A fundación que leva o nome do político rianxeiro realizou a tradicional ofrenda floral no Panteón da Galiza

Sempre en Galiza constitúe, con certeza, o libro galego máis perseguido polo franquismo. O acoso foi constante e á vez obstinado. Así, non se permitiu a importación das edicións arxentinas e moito menos se tolerou que se emprendese calquera intento de imprentar a obra no noso país. Os exemplares editados en Bos Aires e París que entraban clandestinamente tamén viron obstaculizada a súa difusión.

Pinturas de Castelao, Colmeiro e Maruxa Mallo.

A cultura tradicional galega mantén un vínculo coa morte que refuta a visión máis cinematográfica e infantilizada que se estende a través da industria do entretemento. O relato de Castelao Un ollo de vidro. Memorias dun esquelete emprega desde unha posición crítica e retranqueira esa especial ligazón co alén, por iso a Federación Galiza Cultura organizou unha lectura simultánea en varias vilas do país do texto do rianxeiro, para enraizar a data dos defuntos coa tradición. 
 

Miguel Seixas, presidente da Fundación Castelao, recolleu a declaración esta segunda feira.