Galiza, territorio a sacrificar

Nun documento redactado por uns prestixiosos profesores universitarios, que serve de guía á patronal eólica, defínese a Galiza como "territorio a sacrificar". É un deseño claro e perturbador no que se explican as razóns para que Galiza se ince de muíños de vento, tanto nos montes como no mar. Recoñecen que é unha decisión mala para a nosa comunidade, como ben indica a denominación "territorio a sacrificar". Pero esa circunstancia ten pouco peso cando as comparan con outras "realidades". Primeiramente os custos sociais, moito menores que noutros territorios, polo avellentamento e o despoboamento, pero tamén polo pouco peso das actividades agrícolas e gandeiras no Estado e aínda polo noso status social. Ese que os leva a soster que a Comunidade de Madrid sexa a única que non conte con ningún muíño de vento, pois a paisaxe e o medio ambiente teñen un gran valor, tanto económico como social, nun territorio onde, por así dicilo, viven as clases altas e acomodadas. Non esquecen o noso potencial pesqueiro, pero afirman que está en grave retroceso, precisamente, polas políticas que emanan desde a UE para favorecer outras actividades. Outra das importantes razóns é que Galiza conta cunha inxente cantidade de auga. A auga permite construír numerosas plantas de hidróxeno, que, afirman, é o futuro da enerxía: fácil de almacenar, fácil de exportar, para venderllo aos países nórdicos a través dos nosos portos. Nalgúns instalaranse esas macroplantas. Así mesmo, Galiza é o territorio axeitado para os parques eólicos, pois xa está inzada de liñas de alta tensión e subestacións, polo que é máis doado e barato levantar as liñas de evacuación, así como "reforzar" as altas liñas de exportación eléctricas. Galiza está chamada a ser o paraíso das enerxías verdes, as que van salvar o mundo e nos van condenar a nós Deseño é práctica Podería ser este informe unicamente un instrumento de traballo. Pero, lamentabelmente, o deseño correspóndese coa práctica. Galiza está chamada a ser o paraíso das enerxías verdes. Esas que seica van salvar o mundo e nos van condenar a nós. Todo marcha segundo o acordado. Hai uns días, o presidente da Xunta, Afonso Rueda, acompañado de directivos de grandes empresas anunciou a constitución da Sociedade Mixta de Recursos de Galicia, para promover os recursos enerxéticos, mineiros e hidráulicos do país. O que debía ser unha empresa pública ao servizo dos intereses sociais maioritarios, convertérona nun instrumento máis de negocio ao servizo das empresas privadas. Algunhas das empresas presentes foran melloradas no reparto do decreto eólico do BNG cando o goberno bipartito, e, agora, xogan cos de fóra da casa na procura dunhas migallas. O mesmo día no que se facía pública a mobilización de Eólica Así Non, Gómez Besteiro, candidato á Presidencia da Xunta polo PSOE, mantiña unha reunión coa Mesa para o Desenvolvemento Renovábel e Industrial de Galiza. É esta unha entidade impulsada desde a patronal eólica e integrada pola Asociación Eólica de Galiza, a Asociación Galega do Hidróxeno, a Asociación de Industrias do Metal e Tecnoloxías Asociadas de Galiza, o Clúster de Enerxías Renovábeis, a Confederación de Empresarios de Galiza, a Federación Galega da Construción e, non podían faltar, os sindicatos CCOO e UXT. Segundo manifestaron logo da reunión, ambas as partes coincidiron na necesidade de "potenciar e acelerar o proceso de implantación de renovábeis en Galiza". Pero, o señor Besteiro foi máis alá e declarou que quere "converter Galiza nun territorio enerxético 100%". Así entendese moito mellor a campaña mediática que xa desataron no últimos tempos a prol do que eles chaman transición verde, que non é outro proxecto que o abafamento do país; campaña na que están a participar todos os integrantes que se reuniron con Besteiro e, outros, motu proprio ou por comenencia remunerada. Unha loita na que, por primeira vez, arremeten sen consideración contra a xudicatura por oporse a que se salten todas as normas nas concesións eólicas ou mineiras. Pero a verdadeira trafulca aínda non comezou. A que desataron no ano 2009 contra o BNG vai ser un remedo comparada coa que están deseñando para as próximas autonómicas. Non poden permitir a un BNG na presidencia da Xunta porque o seu deseño de País choca frontalmente contra outros deseños e intereses que representan as grandes empresas enerxéticas e as familias que, verdadeiramente, configuran o Estado. A miña pregunta é se o PSOE, con dirixentes que defenden os intereses das eólicas, como ocorreu canda o bipartito, estará interesado en coligarse co BNG.