Junts tomba a lei de amnistía no Congreso e a norma volve á Comisión de Xustiza

O Pleno do Congreso do Estado español rexeitou hoxe a proposta de lei orgánica de amnistía para a normalización institucional, política e social en Catalunya, con 171 votos afirmativos de PSOE, Sumar, Esquerra Republicana de Catalunya (ERC), EH Bildu, Partido Nacionalista Vasco (PNV), Podemos e Bloque Nacionalista Galego (BNG), e 179 en contra de Partido Popular (PP), Vox, Junts, Coalición Canaria (CC) e Unión del Pueblo Navarro (UPN). Minutos antes fora aprobado con 177 sufraxios a favor e 172 en contra o ditame da norma elaborado pola Comisión de Xustiza da Cámara Baixa, organismo ao que regresa o texto para ser abordado de novo nun prazo máximo dun mes. Non se poderán efectuar novas emendas, pero si se debaterán as modificacións formalizadas e que o Hemiciclo desbotou hoxe, coa opción de que sexa acordada unha transacción. Poucas horas antes do comezo da sesión, Junts trasladou a medios estatais que non podería votar a favor da proposta até que “inclúa todo o mundo e sexa de aplicación inmediata”. “Sobre todo vista a deriva de distintos estamentos xudiciais para boicotear a lei e deixar moitos independentistas fóra”, detallou a forza nacionalista catalá. No Pleno, a voceira de Junts, Míriam Nogueras, incidiu en que o partido non pode “deixar todo o independentismo catalán exposto ás arbitrariedades da cúpula xudicial politizada española” cunha lei con “buratos por onde a Xustiza prevaricadora española pode deixar a amnistía en papel mollado”. Asemade, acusou o PSOE de non estar preparado “para romper co franquismo”, algo “instalado en moitas institucións do Estado e que só depende da súa vontade erradicalo”, posto que “hoxe van por nós, pero mañá irán por vostedes”. Nese sentido, sostivo que a forza estatal podía aceptar as emendas presentadas por Junts ou que o texto volva á Comisión de Xustiza para asegurar unha “amnistía integral”. As emendas rexeitadas, de Junts, ERC e PNV, incluían na amnistía os delitos de terrorismo e outros usados pola Xustiza española para perseguir o independentismo ou excluír os de torturas, o que imposibilitaría que se acollesen a ela os policías imputados pola represión en 2017. Esta semana e a anterior intensificáronse os intentos do sistema xudicial español, copado polos conservadores, para tratar de evitar a aplicación da norma a través de dúas causas, a de Tsunami Democràtic e a denominada ‘trama rusa’. Na primeira, o xuíz Manuel García-Castellón, vinculado ao PP, investiga a entidade que liderou as protestas en 2019 contra as sentenzas de prisión da Xustiza española dirixidas ás e aos membros do Goberno catalán que non marcharon ao exilio cando o autogoberno foi suspendido polo Estado en 2017. Nese caso, polo que o maxistrado acusa entre outros o ex presidente daquel Executivo, Carles Puigdemont (Junts) ou a Marta Rovira, secretaria xeral de ERC, de terrorismo, emitiuse unha nova resolución a pasada semana na que insiste en que foron causantes de violacións aos dereitos humanos, apenas 48 horas máis tarde de que o PSOE pactara coas forzas nacionalistas catalás unha emenda á lei de amnistía que recolle que as persoas acusadas ou condenadas por terrorismo poderán beneficiarse dela se non se produciron “violacións [intencionais] graves de dereitos humanos”. Na segunda feira, García-Castellón, que admitiu que só comezou a investigar Puigdemont durante as negociacións das forzas catalás co Partido Socialista para que Pedro Sánchez fora reelixido presidente do Goberno español a cambio dunha lei de amnistía, anunciou unha prórroga de seis meses na instrución da causa. En paralelo, Joaquín Aguirre, titular do Xulgado de Instrución 1 de Barcelona, prorrogou medio ano a instrución do ‘Caso Voloh’, na que chegou a afirmar que Rusia ofreceu 10.000 soldados a Catalunya e que os implicados pretendían levar a unha “guerra entre a Unión Europea (UE) e Rusia”. Tamén aseverou que persoas próximas a Puigdemont coñecían a intención rusa de invadir Ucraína varios anos antes de levala a cabo. Na resolución xudicial non se inclúen os delitos investigados, mais a descrición do xuíz podería encaixar cunha relación ilegal cun Goberno estranxeiro e cos seus servizos de Intelixencia. Os delitos de traizón, contra a paz do Estado ou os que afecten aos intereses económicos da UE están excluídos da lei de amnistía. Máis alá dunha carta anónima que recibiu en decembro, Aguirre recoñeceu que non conta con nova información. En 2020, a Audiencia Nacional española arquivou o caso ao non atopar indicios de delito, e criticou a Policía por achegar como proba só o testemuño dun confidente e ligazóns a medios de comunicación. "O 'lawfare' existe", denuncia o BNG O deputado do BNG no Hemiciclo, Néstor Rego, amparou a lei de amnistía e sinalou que é un “avance democrático porque implica asumir que os conflitos políticos se dirimen por vías políticas”, e asegurou que a “ala xudicial non se detén en demostrar que o lawfare [o uso do sistema xudicial para perseguir opoñentes políticos] existe e van seguir impulsándoo”. ERC sostén que a lei "ten forza dabondo" Pilar Vallugera, deputada de ERC, defendeu que a “lei ten forza dabondo para non ir cambiándoa en función das investigacións prospectivas duns xuíces que claramente prevarican”. Namentres, o presidente do PP, Alberto Núñez Feixoo, destacou que o PSOE vai ao “abismo” coa norma e avanzou que a impugnarán na Xustiza e a nivel da UE, e o deputado do PSOE Francisco Aranda recalcou que é “sólida, impecábel e constitucional”. Desde Sumar, Gerardo Pisarello reiterou que a “mensaxe pacificadora da amnistía está calando” e criticou o lawfare na Xustiza española, ao tempo que Santiago Abascal, líder da ultraespañolista Vox, cualificou Sánchez de “traidor” por aceptar negociar a amnistía coas forzas soberanistas catalás.