A Costa da Morte mergúllase na danza actual

A danza contemporánea volve por segundo ano á Costa da Morte da man do proxecto Escora. Esta iniciativa da área de Cultura da Deputación da Coruña comezou a nova edición a pasada sexta feira no concello de Carnota (Muros) e o sábado en Mazaricos (Xallas). Continuará o 16 de xuño en Camariñas (Terra de Soneira) para rematar no municipios bergantiñáns de Ponteceso (17 de xuño) e Carballo (18 de xuño). Ao igual que na anterior edición, a iniciativa permitirá que a veciñanza destas comarcas poidan gozar do traballo de varias compañías galegas, mais nesta segunda edición o programa de actuacións compleméntase cun traballo de mediación con diferentes colectivos e asociacións locais que xa leva realizándose ao longo dos últimos meses e que permitirá que centros de ensino, entidades locais e asociacións formen parte do programa de actividades. No desta edición figuran espectáculos e actividades a cargo das compañías e artistas La Macana, Pisando Ovos, Paula Quintas, Cía. Exire, La Guajira, Furia Sotelo e Daniel Rodríguez. Unha das coordinadoras do proxecto, Marcia Vázquez, explica a Nós Diario que viron que neste territorio en concreto “había unha falla de danza contemporánea”, polo cal pensaron a maneira de realizar actividades ao rural “que achegaran ao público ese contexto cultural un pouco máis diferente ao que se oferta”. Para preparar esta edición, visitaron os municipios no mes de decembro e puxéronse en contacto con Concellos e entidades. Vázquez, ademais de responsábel da iniciativa, é bailarina. Esta viguesa foi seleccionada o ano pasado para competir nun dos festivais internacionais máis lonxevos do Estado, o Masdanza. A peza que se escolleu é Onde pousa a humidade, un só no que a artista profunda na relación do corpo co tempo pasado e presente. Inspirada nas traxedias de naufraxios na Costa da Morte, rende unha homenaxe ás mulleres que sempre esperaron os mariñeiros no porto. Actividades “Preguntámoslles que lles gustaría facer e recibir para despois preparar unha actividade adaptada á danza contemporánea”, indica esta bailarina. Con esta información, alén dos espectáculos e compañías que se escolleron finalmente, prepararon obradoiros para diferentes idades, coloquios, mesas abertas e “por primeira vez, unha residencia artística”. Neste caso será Alejandra Balboa a bailarina que levará adiante a súa peza de danza Cando lle permito ao corpo aquilo que digo, cunha estadía de dúas semanas no Museo de Man en Camelle. "É a posibilidade de cederlle un espazo e medios para continuar desenvolvendo o seu proxecto artístico", sinala Marcia Vázquez. No caso dos obradoiros, parten das artistas que están programadas. "Comparten as súas propias experiencias nunha contorna diferente como é a rural, algo que sería moi difícil que tivese lugar sen a existencia deste proxecto", apunta esta bailarina. A resposta do público, di, está a ser moi boa desde o inicio deste proxecto. "Está moi agradecido de poder ter este tipo de actividades, que lle chegue aos seus municipios sen ter que desprazarse", considera Vázquez. No Proxecto Escora participa, por exemplo, Rut Balvís (Ourense, 1979). Creadora-coreógrafa, intérprete e docente en artes do movemento, dirixe a súa propia agrupación, Pisando Ovos, desde 2004, e foi Premio da Crítica da Galiza de artes escénicas 2019. O seu espectáculo Give it a spin pasou este sábado por Mazaricos. “Presentamos unha peza que é diálogo entre un DJ e unha bailarina, fusionando música electrónica e danza, contando coa participación do DJ Jas Processor”, conta a Nós Diario. En opinión de Balvís, esta iniciativa da Deputación da Coruña “é arriscada, mais moi necesaria para levar este tipo de disciplinas artísticas que están máis presentes en zonas urbanas, moito menos habituais en contextos rurais”. Aínda que no seu caso non haberá participación nun obradoiro, salienta do Proxecto Escora que non trata só de trasladar espectáculos, “senón que se vai ao territorio para facer un traballo cos colectivos e o contexto do lugar, procurando máis a inmersión que ser só espectadora ou espectador". Quen si conta cun obradoiro é Paula Quintas (Ourense, 1983). Esta bailarina alambrista circense, coreógrafa visual e pedagoga conta con compañía propia, ademais de colaborar noutras iniciativas e de ser a representante da Danza e o Circo en Escena Galega (Asociación Galega de empresas de artes escénicas). Valora para Nós Diario que tras outras experiencias de festivais de danza, como o Corpo(a)terra que se desenvolvía en Ourense, “crecemos en experiencias como para levar agora a danza a zonas illadas no apartado cultural e con propostas de rúa e en espazos non convencionais”. Danza contemporánea e música electrónica A súa proposta artística denomínase Set e estreouse no Festival Plataforma de Compostela en 2020. “É un espectáculo multidisciplinar que hibrida a danza contemporánea coa música electrónica na rúa, xogando nun espazo compartido que traballa a cinética social”, aclara Quintas. Co espectáculo proponse un obradoiro onde terá un protagonismo especial o elemento máis salientábel da peza: unha bola de plástico, “case con forma coronavírica”. A veciñanza participará en base ao movemento e á interacción. “A creación tiña unha concepción aberta e de contacto, mais coa chegada da pandemia virou, algo que agora para o obradoiro recuperamos”, concreta Paula Quintas. A bailarina valora Escora polo seu “achegamento”, con propostas de mediación e diálogo. “A danza contemporánea é unha arte abstracta e chega dunha maneira menos próxima, iso é o que este proxecto procura facilitar”, conclúe. Máis alá da danza tradicional galega “Coñecen perfectamente a danza tradicional galega, moito máis do que a coñecemos nós nas cidades”, asegura a bailarina Marcia Vázquez a Nós Diario. Este é un dos motivos polos que o Proxecto Escora conta, entre outros, cos grupos existentes na Costa da Morte. É o caso das asociacións Arume, de Carballo, ou Folja da Faneca, de Camelle (Camariñas). Un dos obradoiros previstos, a cargo de Iván Villar e Estefanía Gómez, traballa xusto esta relación "facendo unha revisión actual da danza tradicional galega a través da danza contemporánea", afirma Vázquez.