25% do total do profesorado galego está entre os 55 e os 65 anos. Segundo os datos achegados pola sección do ensino da Confederación Intersindical Galega (CIG), 7.753 ensinantes sitúanse por riba dos 55 anos, colocándose o corpo de mestres e as especialidades con máis docentes como o grupo máis numeroso. Así, entre os primeiros destacan 1.316 docentes de Primaria, 488 de Infantil ou 249 de inglés, significándose, entre os segundos, 500 ensinantes de Inglés, 477 de Lingua galega, 355 de Xeografía e historia e 343 de Matemáticas.
O secretario nacional da CIG-Ensino, Xesús Bermello sinala, en conversa con Nós Diario, que “as porcentaxes de docentes próximos á xubilación esténdese case por igual nas especialidades que imparten docencia na Educación Secundaria Obrigatoria (ESO) e o Bacharelato e en cifras relativas, tendo en conta o total de docentes en activo e cada especialidade, son moi elevadas en case todas”. Na mesma liña, indica que “no caso das especialidades da Formación Profesional a situación é bastante diferente, evidenciando a diferenza entre aquelas especialidades cunha maior implantación daquelas máis novas e minoritarias”.
2.657 docentes entre 60 a 65 anos
Un total 2.657 docentes sitúanse na franxa de idade de 60 a 65 anos. A este respecto, Bermello entende que “a inmensa maioría dos ensinantes deste grupo xubilaranse en breve, seguindo a tendencia de que moi poucas persoas agardan á idade de xubilación ordinaria”.
“De non se producir cambios na modalidade de xubilación anticipada de clases pasivas”, continúa Bermello, “é de prever que unha parte maioritaria dos docentes de entre 55 e 59 anos se xubilen tan pronto reúnan os requisitos, isto é, nos próximos anos”.
A CIG, sindicato maioritario no sector, cifra en 5.000 os ensinantes que se xubilarán nos vindeiros cinco anos. “Tendo en conta isto, e sempre coa marxe de erro que dá non saber exactamente canta xente decidirá xubilarse anticipadamente, parece correcto concluír que de 7.753 docentes que reúnen os requisitos, nalgúns casos agora e noutros nos próximos cinco anos, unha maioría optará pola xubilación neste tempo, provocando taxas de reposición que poden ser superiores a 5.000 docentes, con cifras anuais por tanto similares ás destes últimos anos”, di.
O profesorado interino
A situación dos docentes interinos é obxecto de preocupación para a CIG. Neste sentido, Bermello destaca que “o alto índice de xubilacións, cunha rotación importante nas listas de interinidades, está a servir en moitas especialidades como protección fronte ao que podería ter sido unha desfeita para o profesorado interino ao se manter no bando sindical e na Consellaría o boicot a incorporar unha cláusula de estabilidade para salvagardar centos de postos de profesorado interino en risco, partindo de cuestións como contar cunha determinada antigüidade nas listas ou unha idade avanzada”.
O secretario da CIG-Ensino denuncia que “o chamado acordo de estabilidade, asinado polos sindicatos estatais e o Goberno Raxoi, puido ter provocado xa un ERE masivo na práctica totalidade dos corpos e especialidades”. Nesta dirección, apunta que “as porcentaxes de persoal interino que superaron os procesos selectivos, especialmente no colectivo dos que xa levan anos a traballar, son reducidas”.
“A maioría das persoas que superaron as oposicións nestes últimos anos tiñan unha antigüidade inferior a tres anos, o que implica un maior risco na exclusión de compañeiros con experiencia na función pública docente”, engade.
Bermello responsabiliza do avellentamento dos cadros de persoal dos centros de ensino a diversos factores pero pon o foco nas consecuencias da imposición da taxa de reposición. “A taxa de reposición non existía no ensino e na sanidade até 2010, momento en que a impón o Goberno de Zapatero seguindo as directrices da Unión Europea”, afirma Bermello, quen lembra que “primeiro foi de 50%, despois de 30% e así comezaron a reducir e envellecer os cadros de persoal”. Na mesma dirección, salienta que “con anterioridade a 2010 o profesorado que se acollía á xubilación anticipada era moi pouco malia outorgarlle uns incentivos; agora é unha cifra elevada pola deriva das condicións de traballo”.
Entende que mudar esta situación “pasa por lanzar nos vindeiros cinco anos ofertas masivas de emprego”. A este respecto, reclama unha vía de acceso á función pública diferente para “o profesora interino” e para “as persoas con pouca ou ningunha experiencia docente”, co fin de resolver a temporalidade.
