Verea: naceu unha estrela

Publicou hai uns días unha querida amiga un escrito no que comparaba a democrática e elegante reacción da candidata a alcaldesa de Lugo polo Partido Popular –que gañou as eleccións– ante o goberno local de coalición acabado de constituír, coa reacción do candidato a alcalde de Compostela polo mesmo partido, que igualmente gañou as eleccións, ante a proclamación de Goretti Sanmartín como alcaldesa. A verdade é que a miña amiga, muller culta, educada e prudente, propuxo a comparación pero decidiu non facer sangue. Unha mágoa, porque é verdadeiramente boa desangrando. Penso eu, en calquera caso, que exposto aquel enunciado comparativo, ben merecen os composteláns que afondemos un pouco máis no asunto. Sobre todo, porque sempre está ben saber en mans de quen estamos, ou de quen nos temos librado. O señor Verea, ao día seguinte das eleccións, xa se referiu a que ver e escoitar a candidata do BNG autoproclamarse alcaldesa foi un espectáculo lamentábel. Coas mesmas, aproveitou para pedirlle a esa candidata educación, porque non o chamou para felicitalo, comparándoa con Bugallo, quen segundo o señor Verea foi un bo alcalde, consideración que non deixa de resultar abraiante despois de botar meses poñendo podre o ex rexedor. De mentes preclaras Pasaron uns días e esta nova estrela do firmamento político mundial tivo unha ocorrencia desas que só están ao alcance do que toda a vida se chamaron as mentes preclaras: pediulle aos outros partidos que lle permitisen gobernar o Concello en solitario, para non deixar á deriva a cidade. Segundo o candidato popular, deixar gobernar Compostela o BNG viría constituír a decisión política máis covarde da historia de Santiago, unha barbaridade allea ao sentido común. Tres días despois da elección da alcaldesa, Verea deixou as portas abertas a unha moción de censura E, como non hai dúas sen tres, hai uns días o Señor Verea decidiu botar de novo a lingua a pacer. A terceira ocorrencia, e seguidamente a máis innovadora e audaz, foi deixar abertas as portas ao PSOE para presentar unha moción de censura en Compostela, todo o cal coa finalidade de poñer fin a un Goberno municipal soberbio, sectario, e numericamente inútil. Esta terceira ocorrencia, que con certeza constará nos anais da historia da política contemporánea, foi parida o día 20 de xuño, é dicir, tres días despois de que a alcaldesa fose elixida. Tres días foron tempo suficiente para que o Señor Verea puidese cualificar o Goberno compostelán de soberbio, sectario e numericamente inútil. Alucinante. A este home é difícil enganalo. Vaino ter que levar Feixoo a Madrid para que lle terme do curral. Conde Roa Hai maneiras de actuar nesta vida que se definen por si mesmas, que non precisan de maiores comentarios nin aclaracións. Mais tamén é importante que as cousas se poñan en contexto. Fai falla ter a cara moi dura, dito en termos estritamente políticos, para que un candidato a alcalde polo PP en Compostela se tire ao monte con improperios a esgalla. Non pasou tempo suficiente desde que na nosa querida cidade foi alcalde o señor Conde Roa. Fala Verea de Gobernos inútiles e soberbios, de deixar á deriva a cidade, de números de concelleiros inviábeis. Omite, porén, o espectáculo máis lamentábel da historia democrática do Concello de Santiago, con practicamente todos os concelleiros do PP, que gobernaba, investigados polo penal, con goberno interino, con alcaldes interinos e, en fin, coa maior acumulación de caos, podremia e desvergoña que se viu na actividade política en moitos anos. Os culpábeis de que vostede non sexa alcalde, Sr. Verea, non son a señora Sanmartín nin a señora Rozas nin o señor Bugallo. Os culpábeis son vostedes mesmos. En 2019, o seu aliado natural, que é o partido moderado Vox, quitou 584 votos nas eleccións municipais. Agora, sendo vostede candidato polo PP, e sendo candidato por Vox quen quixo ser candidato polo PP, Vox quitou 1.652 votos. Se cadra foi mala idea non integrar o candidato de Vox na súa candidatura. Debería reflexionar sobre iso. Coincido coa súa apreciación sobre Bugallo: foi un bo alcalde. Non me deu tempo, como a vostede, de concluír que a alcaldesa e o grupo de Goberno actual son sectarios, soberbios, masóns ou celíacos. De momento outorgareilles o beneficio da dúbida. O que teño claro, porén, é que as descualificacións gratuítas, as ocorrencias desesperadas e as frustracións non levan a nada bo na xestión pública. Xa que logo, o verdadeiramente importante é que vostede non sexa alcalde. Perderemos ese gran proxecto de furar media cidade, ou iso tan chulo de meter vivendas nos baixos, ou a carreira de cans. Que lle imos facer.