Puigdemont, Trias ou Trapero, vítimas da espionaxe ilegal do Goberno do PP que a Xustiza española se nega a investigar

Unha conta bancaria en Suíza propiedade do alcalde de Barcelona entre 2011 e 2015, Xavier Trias, daquela en Convergència i Unió (CiU) e agora en Junts; o financiamento irregular de Esquerra Republicana de Catalunya (ERC); unha comisión de 90 millóns de euros ao ex mandatario catalán de CiU, Artur Mas, por unha concesión; a defensa de narcotraficantes por parte de Josep Lluís Trapero, ex maior dos Mossos d’Esquadra; ou unha compra de arte do ex president Carles Puigdemont (Junts) a través dunha empresa municipal. Todas estas acusacións teñen algo en común: Son falsas e parten de teóricas investigacións desenvoltas sen achegar ningunha clase de proba por distintas unidades da Policía española no marco da ‘Operación Catalunya’, unha iniciativa do Goberno de Mariano Raxoi (2011-2018), do Partido Popular (PP), para espiar sen control xudicial persoas relacionadas co independentismo catalán e as súas familias, así como filtrar as invencións a medios afíns para desacreditalas durante o proceso de autodeterminación de Catalunya, segundo ratificaron as investigacións ao respecto publicadas desde a segunda feira até hoxe polos xornais elDiario.es, La Vanguardia e ElNacional.cat. A operación parapolicial foi coordinada polo daquela ministro de Interior, Jorge Fernández Díaz, que remitía os documentos máis sensíbeis ao presidente Raxoi por medio do servizo de escoltas após elaboralos unidades como Asuntos Internos, a Comisaría Xeral de Información ou o propio comisario José Manuel Villarejo. Hoxe confirmouse que, só entre novembro de 2014 e xuño de 2016, pasaron 34 supostas investigacións pola Dirección Adxunta Operativa da Policía que encabezaba Eugenio Pino, imputado canda Fernández Díaz no 'Caso Kitchen', a conspiración para destruír probas contra o PP nas mans do ex tesoureiro Luis Bárcenas. O ex presidente español Mariano Raxoi, implicado na espionaxe ilegal ao independentismo catalán Neles, acúsase Trias de posuír unha conta en Suíza cando tiñan constancia de que non era certo, e tras publicalo El Mundo baseado nunha captura de pantalla falsa do suposto depósito bancario proporcionada pola Policía, no caso de ERC apúntase cara ao ex maxistrado do Tribunal Superior de Justícia de Catalunya, Eduard Bajet Royo, ao que inculparon por ser o encargado do hipotético sistema de financiamento irregular. En ocasións, os documentos identificaban os autores dos rumores, como é o caso do director da Oficina Antifrau de Catalunya entre 2011 e 2016, Daniel de Alfonso, que foi gravado nunha conversa con Fernández Díaz na que abordaron como fabricar acusacións para presentar na Fiscalía, e na que admitiu que os presuntos indicios cos que contaba non tiñan moito peso. “A Fiscalía afínacho”, respondeulle o ministro. Nunha xuntanza con axentes da Policía, De Alfonso sostivo, citando un informante, que Mas recibiu unha comisión de 90 millóns de euros no contexto da concesión a Acciona da xestión do servizo de augas da área metropolitana e do concello de Barcelona. Asemade, transmitiu que Puigdemont, nese momento alcalde de Girona con CiU e que logo lideraría a Generalitat e Junts, mercou unha colección de 1.240 obras de arte cun valor de 3,7 millóns usando a empresa municipal de augas. Finalmente, o Tribunal Supremo arquivou a investigación e desbotou que fora un caso de corrupción, considerándoo unha irregularidade administrativa. Outro dos obxectivos da operación ilegal dirixida polo Executivo de Raxoi foi o maior dos Mossos d’Esquadra, ao que trataron de implicar no 'Caso Macedonia', no que tamén foron culpados axentes dos Mossos por quedar con diñeiro do narcotráfico e usalo para pagar a confidentes. En 2016, ficou rexistrado no sistema de información interno da Policía que “a familia Jodorovich [condenada en distintas ocasións por narcotráfico] está protexida polo actual xefe dos Mossos” nos “seus temas de tráfico de drogas”, xunto con informes que sosteñen que Trapero “participou en reunións” para “potenciar o plan soberanista”, procedentes dun colaborador que pretendía reforzar “as relacións cos seus inimigos”, entre os que inclúe Manos Limpias, unha entidade ultradereitista, e o xuíz Joaquín Aguirre, titular do Xulgado de Instrución 1 de Barcelona. Aguirre chegou a enviar a prisión provisoria motivado polas informacións falsas ao subinspector dos Mossos Josep Ranea. Todos foron absoltos. Porén, o grupo de policías corruptos vinculado con Villarejo que trataron de manipular o caso xa buscaban prexudicar Trapero desde 2009, cando liderou o desmantelamento dunha rede policial que recibía subornos de dous prostíbulos de Castelldefels para avisar das intervencións policiais e brindar protección. Os altos cargos policiais condenados eran próximos a Villarejo, Antonio Giménez, a súa man dereita en Catalunya, e José Luis Olivera, que dirixía a Unidade de Delincuencia Económica e Fiscal da Policía española. Os tres están sendo investigados no 'Caso Tándem' polas operacións de Villarejo. O xuíz da Audiencia Nacional Manuel García-Castellón, vinculado co PP, negouse a incluír o intento de implicar Trapero con acusacións falsas no 'Caso Tándem'. Nun comunicado, Trapero informou de que denunciará a “persecución inxusta” lanzada polo Goberno español do PP. 'Watergate' Após abrir a porta 24 horas antes a aceptar que Raxoi sexa citado na comisión de investigación parlamentaria sobre a ‘Operación Catalunya’, fontes do PSOE transmitiron a medios estatais despois das últimas revelacións que é o “Watergate do Goberno do PP e Mariano Raxoi”, e exixiu explicacións aos conservadores. O Tribunal Supremo, a Audiencia Nacional e múltiples xulgados de Madrid levan un ano evitando admitir as demandas e rexeitando investigar as probas presentadas por persoas afectadas pola espionaxe ilegal, revela o diario El País. “Semella que todo o mundo ten medo”, resolve Jordi Pina, avogado que defende empresarios e banqueiros prexudicados pola operación. Dúbidas na legalidade da lei de amnistía Logo de que o primeiro informe non atopara causas evidentes de inconstitucionalidade, un segundo documento do equipo xurídico do Congreso español recolle dúbidas de que o proxecto de lei orgánica de amnistía teña encaixe na Carta Magna, cuestionando a “indefinición” dos delitos que quedarían amnistiados, que inclúa actos terroristas sen sentenza firme ou que permita suspender ordes de detención no territorio da Unión Europea en casos de malversación, tipo penal do que a Xustiza española acusa o ex presidente catalán Carles Puigdemont, de Junts.