Tres continentes, tres fotografías

Vivimos tempos interesantes. Como diría o Gran Temoneiro, Mao Tse Tung, todo é caos baixo as estrelas, así que a situación é excelente. A herdanza da pandemia e a crise acelerou a consolidación dun mundo multipolar, que estes días podemos visualizar en eventos que se están producindo en tres continentes. A primeira fotografía lévanos ao continente americano, onde acaba de ter lugar a 78 Asemblea Xeral das Nacións Unidas. Cun Zelenski esvaecido, destacaron os discursos dos dous principais líderes da esquerda latinoamericana hoxe, Lula e Petro. O presidente do Brasil fixo unha dura crítica á ONU, tanto pola súa incapacidade para cumprir a súa Carta de Principios no conflito entre Rusia e Ucraína, como para combater a desigualdade no mundo. Pero tamén defendeu os dereitos das mulleres e da comunidade Lgbti, así como os dereitos da natureza, neste caso da Amazonia. Nese punto atópase con Gustavo Petro, quen ademais de defender a xustiza social e climática, fixo unha dura crítica ao imperialismo: "Esquecéronse de que aos nosos países invadíronos varias veces quen hoxe falan de loitar contra as invasións", lembrando que quen hoxe critican Rusia, son os mesmos que invadiron Iraq, Libia ou Siria. Non estivo tan afortunado o presidente de Colombia comparando o conflito entre Rusia e Ucraína, na mira de todos, co que se vive entre Israel e Palestina, sempre esquecido. A comparación exacta sería Ucraína como Israel e o Donbass como Palestina, aínda que tal afirmación sexa politicamente incorrecta ante a hexemonía mediática occidental que presenta Ucraína como vítima deste conflito. África Na mesma liña de Petro –e Lavrov, quen condenou ante o Consello de Seguridade que os EUA e os seus aliados levan anos financiando grupos neonazis en Ucraína– manifestouse o residente de Ghana, Nana Akufo: "Hai que recoñecer que boa parte da riqueza en Europa e EUA son produto dos horrores, o sangue, as bágoas, da trata, o comercio de escravos e séculos de explotación colonial". Nas revoltas dos países africanos, para manifestar o seu descontento, o pobo ondea bandeiras rusas mentres Europa mira desconcertada Ghana lévanos a unha segunda fotografía nun segundo continente, África, onde as revoltas increméntanse. Na propia Ghana o pobo protesta nas rúas contra a situación económica, mentres en Níxer, e tras as protestas anticoloniais, tanto o embaixador como os 1.500 soldados franceses abandonan o país. Son precisamente as xuntas militares de Níxer, Malí e Burkina Faso as que crearon a Alianza de Estados do Sahel pola soberanía e o desenvolvemento dos seus pobos, fronteira entre o Deserto do Sahara e o sur de África, en palabras de Ibrahim Traoré, líder burkinense ao que xa se compara con Thomas Sankara pola súa loita contra o imperialismo e o colonialismo. É fascinante desde o punto de vista xeopolítico como nas revoltas dos países africanos, para manifestar o seu descontento e posicións antiimperialistas e anticoloniais, o pobo ondea bandeiras rusas, mentres Europa mira desconcertada. A presenza rusa en África, que por suposto ten o obxectivo de gañar influencia diplomática e recursos naturais, realizouse sen pór unha soa base militar nin impulsar golpes de Estado, ao contrario do que estamos afeitos a ver en América Latina ou Medio Oriente por parte dos EUA. Rusia A terceira fotografía lévanos ao conflito entre Rusia e Ucraína, onde parece que as posicións empezan a cambiar. Empézase a entender que Ucraína non é máis que un proxy dunha guerra entre Rusia e a OTAN-EUA. Un recente anuncio de Republicanos por Ucraína di: "We get a lot for a little (Conseguimos moito por pouco), usamos un 5% do noso orzamento para defensa en armar Ucraína, e con iso os ucraínos conseguiron destruír un 50% do exército de Putin. Fixemos todo isto mandando armas das nosas reservas, non as nosas tropas". Con todo, Polonia xa declarou que non vai seguir mandando armas a Ucraína e EUA negoulle a Zelenski os mísiles Atacms que tanto ambicionaba. Todo iso mentres estalan escándalos de corrupción admitidos polo propio Zelenski e sobe a máis presión para que convoque as eleccións previstas para inicios de 2024. Mesmo o New York Times desmentiu a versión hexemónica da maioría de medios sobre o suposto ataque dun mísil ruso a un mercado en Kostiantinivka no que morreron 16 persoas, demostrou que o mísil era de procedencia ucraína. A propia prensa occidental admite tamén que a tan publicitada contraofensiva ucraína, que deixou 71.000 baixas, foi un fracaso. Todo parece indicar que EUA está a deixar caer Zelenski para substituílo por outro monicreque que sente a negociar cunha Rusia que logrou os obxectivos cos que empezou a guerra, a anexión territorial de Donetsk, Lugansk, Jerson e Zaporiyia, e a non instalación de bases militares nin incorporación de Ucraína á OTAN.