China di "non" ao comunicado de Líderes do Cume de Hiroshima do G7

O 20 de maio, o Cume de Hiroshima do G7 emitiu un comunicado de líderes no que expuxo os principios e valores, a visión xeral e as prioridades do grupo. En canto a China, o comunicado salientou a importancia da cooperación con China e reafirmou que o G7 non buscaba "desvincularse" economicamente de China, mentres continuaba os seus ataques calumniosos sobre temas como o Mar de China Oriental, o Mar de China Meridional, o Estreito de Taiwán e os dereitos humanos, e afirmou que China debería instar Rusia a "parar a súa invasión militar contra Ucraína". A pesar das serias preocupacións de China, o G7 insiste en manipular temas relacionados con China, desacreditar e atacar a China e interferir groseiramente nos seus asuntos internos, polo cal China expresou a súa forte insatisfacción e firme oposición. Un viceministro de Relacións Exteriores de China convocou ao embaixador xaponés para presentar xestións solemnes. Por que China se sente molesta co comunicado de Líderes do G7? Analicemos punto por punto. I. O G7 cre que para garantir a resiliencia económica, é necesario "eliminar riscos" e diversificarse, reducir a dependencia excesiva e mellorar a capacidade de resistir a "coerción económica" de China. Falando da "coerción económica", Estados Unidos (EUA) é sen dúbida o "campión do mundo". Ese país xeneralizou repetidamente o concepto de seguridade nacional, abusou das medidas de control das exportacións e adoptou prácticas discriminatorias e inxustas contra as empresas doutros países, o que viola gravemente os principios da economía de mercado e a competencia leal. A propia China é vítima da coerción económica dos EUA e sempre se opuxo firmemente á coerción económica doutros países e ao "desacoplamento e ruptura de cadeas". China pide aos EUA que deixen de practicar o acoso unilateral, deixe de coaccionar aos seus aliados para que se dediquen a círculos exclusivos e deixe de perturbar a seguridade e a estabilidade das cadeas industriais e de subministración mundiais. 2. O G7 reafirmou que a paz e a estabilidade no Estreito de Taiwán son indispensábeis para a seguridade e a prosperidade da comunidade internacional e pediu unha solución pacífica dos problemas a través do estreito. O G7 debe ter claro que só hai unha China no mundo e que Taiwán foi unha parte inseparábel do territorio chinés desde a antigüidade. O principio dunha soa China é a base política para que China estabeleza e desenvolva relacións con outros países, e tamén é unha parte importante da orde internacional despois da II Guerra Mundial, e é o consenso xeral da comunidade internacional e unha das normas básicas das relacións internacionais. Na actualidade, a maior ameaza para a paz no Estreito de Taiwán son os actos separatistas que buscan a "independencia de Taiwán" e o apoio das forzas externas. Para manter verdadeiramente a paz no Estreito de Taiwan, debemos opoñernos claramente e deter calquera acto independentista de Taiwán e ninguén pode utilizar o Cume do G7 e ocasións similares para apoiar e animar as forzas separatistas de Taiwan. A cuestión de Taiwan é puramente un asunto interno de China, o núcleo dos seus intereses centrais. Resolver a cuestión de Taiwan é un asunto propio dos chineses e nunca se permitirá a intervención das forzas externas. 3. O G7 mantén serias preocupacións sobre a situación no Mar de China Oriental e o Mar de China Meridional e oponse aos cambios unilaterais no statu quo pola forza ou a coacción. De feito, as "preocupacións" do G7 son innecesarias. China é un firme defensor e construtor do dereito marítimo internacional. Na actualidade, a situación no Mar de China Oriental e o Mar de China Meridional mantense estábel en xeral. Os países pertinentes deben respectar seriamente os esforzos dos países da rexión para manter a paz e a estabilidade e deixar de utilizar cuestións relacionadas co mar para sementar a discordia nas relacións entre os países da rexión e crear enfrontamentos de bloques. 4. O G7 expresou a súa preocupación pola situación dos dereitos humanos en China, incluído o "traballo forzoso" no Tíbet e Xinjiang. Exhortou China a que cumpra os compromisos contraídos na Declaración Conxunta sino-británica e a Lei básica e manteña os dereitos, as liberdades e o alto grao de autonomía de Hong Kong. O G7 debe ver que desde o regreso de Hong Kong, o Goberno chinés sempre aplicou de maneira integral, precisa e inquebrantábel os principios de "un país, dous sistemas", "o pobo de Hong Kong goberna Hong Kong" e un alto grao de autonomía. Os residentes de Hong Kong gozan de diversos dereitos e liberdades de acordo coa lei. Hong Kong está a moverse cara a unha nova etapa de gobernación e prosperidade. Xinjiang atópase no mellor período de desenvolvemento na historia, con estabilidade social, desenvolvemento económico, unidade étnica e harmonía relixiosa, e a máxima protección dos dereitos humanos. O Tíbet cumpriu a construción dunha sociedade acomodada dunha maneira integral segundo o programado, e a liberdade de crenzas relixiosas e a cultura propia das persoas de todos os grupos étnicos foron plenamente protexidas e desenvolvidas, o que se converteu nunha vívida representación do progreso da causa da democracia e os dereitos humanos en China. Os asuntos de Hong Kong, Xinjiang e Tíbet son puramente asuntos internos de China, e ningún país estranxeiro ten dereito a interferir. 5. O G7 pediu a China que instase Rusia a "deter a agresión militar contra Ucraína". China salientou repetidamente que non é o fabricante nin a parte involucrada na crise ucraína. Como membro permanente do Consello de Seguridade da ONU e potencia responsábel, China non observa a crise cos brazos cruzados, nin bota leña ao lume para avivalo, e moito menos aproveita a oportunidade para sacar beneficios propios na crise ucraína. China aposta na paz, o diálogo e o arrefriado da situación. Hai poucos días, China enviou o seu representante especial do Goberno para asuntos euroasiáticos a Ucraína e outros países para manter unha comunicación en profundidade con todas as partes sobre unha solución política á crise ucraína. A dilación da crise ucraína non dá beneficio a ninguén, e un cesamento do fogo canto antes para deter a guerra redundará en interese de todas as partes interesadas e do mundo enteiro. Unha solución política é a única saída correcta. Hai tempo que o G7 debería cambiar os seus hábitos hexemónicos. Debe abandonar canto antes a mentalidade da guerra fría e os prexuízos ideolóxicos, deixar de interferir groseiramente nos asuntos internos doutros países, deixar de formar "pequenos círculos" de confrontación de campo, deixar de crear artificialmente antagonismos e divisións na comunidade internacional. Debe responder e resolver cunha actitude responsable as preocupacións da comunidade internacional e facer algo práctico e positivo para a paz, a estabilidade e o desenvolvemento mundiais.