O Museo de Gravado de Artes vén de inaugurar a exposición Soñar ou encontro: cartas ao mar, onde o artista Néstor Goyanes convida os espectadores a embarcarse nunha viaxe emocional, histórico e cultural centrada no éxodo galego.
Xoán Pastor Rodríguez, director do museo, explicou que a mostra estabelece un profundo vínculo entre a comunidade galega e a experiencia migratoria. No seu discurso, destacou a arte como un nexo que une tanto a Galiza territorial como á diáspora galega, utilizando unha mirada orixinal lograda a través de recreacións de cartas.
Néstor Goyanes, nado en 1960 en Bos Aires con devanceiros galegos, amósanos, na riqueza do seu mundo gravado, o diálogo dos inmigrantes coa súa terra orixinaria a través das cartas, dos sobres, das fotografías, mais tamén un mundo emocional de recordos, saudades, dificultades e experiencias. Nada desaparece de todo e ese mundo fragmentario que nos causa estrañeza, logra fixar a nosa atención, provoca a nosa emoción e a nosa lembranza, quen non tivo en Galicia familia na emigración?
A identidade dun pobo emigrante
A través de técnicas como a xilografía, a litografía, as colaxes, o stencil, o artista dialoga coa súa creatividade, cos seus recordos, mais tamén cos nosos: sentímonos mergullados nun mundo que fai vibrar as cordas da memoria, da identidade de pobo emigrante e, ao tempo, con profundas raíces no mundo orixinario, o noso humus, o vencello imposible de rachar, o noso senso telúrico.
"Sen memoria, que somos? Dinnos que a identidade se forxa nos recordos que atesouramos, nas historias que nos conmoveron e nas experiencias que nos mobilizaron", declara o propio Goyanes nun texto redactado para a exposición. "No proceso creativo, máis que dominar técnicas e oficios, é fundamental ter algo que dicir, algo que nos impulse a explorar as nosas emocións e plasmalas na nosa obra. Para min, este proceso creativo é como un ciclo vital, tan esencial como a alimentación mesma".
