Os exteriores dos principais espazos culturais de Madrid contarán até final de ano coa presenza de máis dunha decena de pezas escultóricas do artista Manolo Paz, ao abeiro da mostra A distancia que nos une.
A praza do Concello de Madrid, a contorna do Museo do Prado, os xardíns do Museo Thyssen-Bornemisza e a Biblioteca Nacional, entre outros, son algúns dos enclaves escollidos para situar as obras do escultor.
O primeiro aniversario da escolla do Paseo do Prado e o Bo Retiro como Paisaxe da Luz da Unesco foi o que motivou que se impulsase esta mostra que repasa algunhas das obras máis coñecidas de Manolo Paz.
Neste sentido, a mostra foi posíbel grazas a un convenio de colaboración entre diferentes institucións e a galería madrileña de arte Max Estrella, baixo o comisariado de David Barro.
En total, son cinco os conxuntos escultóricos que integran a exposición: Bolboreta, Menhir, Transparencias, Diálogo e Espellos do Camiño. Ningún dos conxuntos é de nova creación, senón que xa estaban expostos na Fundación Manolo Paz de Arte Contemporánea e formaran parte doutras mostras. Por exemplo, Espellos do Camiño foi inaugurada en decembro de 2020 na Cidade da Cultura, en Santiago de Compostela.
Exposición de Francisco Leiro
Pola súa parte, a Galería Marlborough, tamén en Madrid, acolle a exposición A filla da porteira, do artista Francisco Leiro. A mostra foi inaugurada o pasado 8 de setembro, e estará aberta até o vindeiro 19 de novembro.
Composta por tres bloques, a exposición xunta varias pezas escultóricas coas que Francisco Leiro "obxectualiza o corpo humano e humaniza os obxectos".
A filla da porteira serve de continuación da anterior mostra que o escultor galego tivo na Marlborough, Corpo inventado (2018). Precisamente, a peza coa que comeza a actual exposición foi descartada na anterior. Nesta ocasión, a súa escolla estivo argumentada na necesidade de estabelecer un nexo de unión entre as dúas mostras.
"As figuras de Leiro esperan, de pé ou recostadas, ensimesmadas ou cunha intención clara, e de esa espera xorde o sentido da escena", explicou o comisario da exposición, Ángel Calvo Ulloa, que salientou a "preocupación· de Leiro pola relación entre a obra e a súa contorna.
