Abril de tanto (feito beleza)

Sen dúbida, será abril de tanto todo el feito beleza. Abril noso, como así nos di Anxa G. Refoxo, serao "de auga por un tubo e pode que de trebóns". Mes chave do ano, de madrugadas pintadas para durmir, que se nel non vén o cuco, quere vir a fin e que se el esfola, maio amola. E velaí que a beleza de abril rima con riqueza e por iso recende a ventos de República en España (en Galiza imos polo Agora Repúblicas). E nós desfrutaremos na Coruña do "Polavila" en memoria de Xabier P. Docampo. Todo desde as palabras da lingua, na conversa, na súa obra, na literatura. Palabras pois auténticas feitas tesouro e esperanza, nacidas dos nosos corazóns amantes en florecida de primavera para, da súa man, ir a marabillosos campares con desexos de sentir, que así camiñan as vidas mellor usadas e así os tempos mellor existen. Xabier, na túa porta non deixaremos de petar. Es noso. Cravos de abril Tampouco esqueceremos os cincuenta anos da Revolución dos Cravos (Cravos de Abril), nin tampouco o Zeca, voz significada da irmandade nosa co pobo portugués, pobo no que exemplarmente ferveu o desexo e o esforzo supremo para renacer en liberdade, deixando na memoria e no pasado os lamentos de opresión e sufrimento. O pobo quixo conquistar o seu mundo e a súa paz. E velaí, co Zeca, ao canto coral de Grándola desde Compostela, tal himno de liberdade, faremos aprecio solidario e no noso cantar unitario salientaremos a historia de dignidade colectiva do pobo portugués, o cal, na busca da luz liberadora, tomou conciencia popular contra a violencia dos poderosos. Non máis medos. Os libros sempre nos darán a oportunidade de pensar mellor as cousas E tamén dicir que neste abril polo que xa imos na súa beleza a desfrute, facendo máis riqueza, recuperando identidade e materializando maior normalización de sermos, aportando obra ao noso relato colectivo con poder, a método de machacadura, tal como nos indica o dicir popular de: "Pica, pica e repica, que a pedra ha darse", tentando axenda de país ,como pobo e nación, na cultura e lingua, na literatura e a palabra, celebraremos dúas datas importantes. A primeira, sendo nación, a do día Internacional do Libro Infantoxuvenil. A segunda, sendo pobo dos pobos, a do Día Mundial do Libro. Velaí que as dúas datas, pero non só nelas e si todo o ano, poñerase en valor o libro. O libro de literatura, de cultura e con (e para) el, nel, a conxugación activa e creativa do verbo ler (que é un dereito) para así saber, probando e gustando, da mellor lectura. Libro que será vida con moitas vidas (para moitas máis) e poida que nel, na lectura de frescura, nos decatemos, ide ver, que a nosa vida supera o noso vocabulario. Como nos contou J. Beger, faltan palabras, e daquela, que? Chamariamos polos libros? Libros e lecturas Que momento máis feliz facelo e non digamos desfrutar deles e superarnos, tendo claro que as palabras son unha necesidade. Os libros sempre nos darán a oportunidade de pensar mellor as cousas. Faise necesario, como aclara Marga do Val, reivindicar tempos de lectura e libros (sabedores que tamén hai outros soportes, pero ningún anula os outros). Que ben bonito e como nos presta navegar a horizontes sen nos afundir, na lectura e cos (nos) libros sintamos os soños que nos meten gusto e gañas de comermos tempos incribles. Sobre todo soñando espertos, abrindo "moitos porqués", vendo como na imaxinación e na fantasía (forzas maiores), lendo, entre palabras da lingua feita literatura, se volve como barcos poderosos e bravos de papel de milleiros de colores ben combinados, en harmonías de sons, de tons multiplicados, coas proas postas en direccións pensadas (que se poden virar imprevistas) polas lectoras e os lectores. Direccións que o serán aos horizontes desexados, alcanzables, intuídos, mesmo medidos, nos posibles infinitos. Cos libros, lendo, nas lecturas, entramos e estamos no trouleo e xolda das mellores cousas. Cos libros comezaremos a percibir as nosas prioridades e, posiblemente, aquilo que pensamos, mesmo o que soñamos, comeza facérsenos música desexable a compás dos nosos consentires. Que afine a fervenza sonora das nosas palabras. Neste abril de tanto (feito beleza) para ano de sabor e saber, entre recordos e libros, lingua e cultura, actuemos como pobo do galego indo á marcha das nosas posibilidades (sen enganos, pois enganariámonos a nós mesmos) e así as forzas e as intelixencias multiplicaranse. Galiza dará o mellor de si e poderá demostralo sen necesidade de se vestir a usanza do amo, pois aquí non estamos todas e todos da mesma maneira.