O concepto de maioría silenciosa non é novo en política, é un concepto empregado normalmente por gobernantes que só son amigos da democracia cando esta vai polo seu rego, gobernantes que desprezan a mobilización cidadá agás cando se trata de procesións de loa a eles mesmos.
Richard Nixon en novembro de 1969 apelou a esa gran maioría silenciosa para defender a guerra do Vietnam e atacar ao movemento pacifista que nos EEUU amosaba a súa oposición á mesma.
No proceso revolucionario aberto en Portugal coa revolución do 25 de abril a dereita empregou tamén o concepto de maioría silenciosa como apelo para mobilizar a sectores conservadores o 28 de setembro de 1974 en apoio ao presidente conservador António Spínola e tentando un golpe que provocara a marcha atrás no proceso revolucionario tal e como defendía Spínola.
"Fronte a esa suposta maioría silenciosa están aquelas persoas e colectivos que son quen de defender os seus dereitos e un cambio no modelo social"
E na Galiza tamén Manuel Fraga para descalificar a marea de dignidade que se mobilizou en esixencia de responsabilidades pola catástrofe do Prestige falou dunha maioría silenciosa que ficaba na casa.
Fronte a esa suposta maioría silenciosa están aquelas persoas e colectivos que son quen de defender os seus dereitos e un cambio no modelo social; as sufraguistas, o movemento contra a escravitude, o primeiro movemento obreiro, a defensa dos sinais de identidade dos pobos, o movemento pacifista.... todos nos seus inicios non contaban con máis dunha ducia ou como moito unha centena de activistas.
E eses movementos levaron sempre o vento de cara e non só o vento senón tamén o desprezo, a represión e en moitos casos a morte. Pero eses movementos inicialmente minoritarios foron quen de mudar a sociedade enfrontándose no seu tempo aos argumentos de maiorías silenciosas.
"Para dar resposta e eses problemas de emprego, de vivenda, de precarización das condicións de vida, etc..., é fundamental contarmos con soberanía que nos permita decidir sobre o noso futuro".
O vindeiro día 15 celebrarase en Compostela unha mobilización convocada polo BNG baixo o lema Por unha patria soberana, mobilización que vén sendo atacada desde diversos espectros porque segundo nos din non atende aos verdadeiros problemas que hoxe ten a xente. Pero hoxe cada vez está máis claro que para dar resposta e eses problemas de emprego, de vivenda, de dereitos sociais e laborais arrebatados, de precarización das condicións de vida, etc..., é fundamental contarmos con soberanía que nos permita decidir sobre o noso futuro.
Virán o propio día 15 e en días posteriores co discurso da maioría silenciosa, pero os milleiros de persoas que temos intención de participar nesa marcha debemos ser conscientes de que é un paso máis; como outros moitos que temos dado ao longo de anos e non poucas veces coa inicial incomprensión da maioría; un paso para sumar pobo na defensa do dereito de Galiza a existir.
