Calquera análise que se faga, dato que se observe ou indicador que se examine da situación social, laboral, económica, cultural, lingüística... dos trece anos de maioría absoluta de Feixoo a conclusión é rotunda: trece anos perdidos e funestos para os intereses de Galiza. Actuou como un delegado dos intereses españois para perpetuar a nosa dependencia e subordinación e reforzar o papel colonial de Galiza, continuando así co saqueo dos nosos recursos, enerxía, aforro e excedente económico. Amosou unha disposición permanente á españolización de Galiza, negando a nosa identidade nacional e marxinando a nosa cultura e idioma.
Durante estes trece anos, Feixoo, nen sequera reclamou as competencias contempladas no Estatuto que, despois de 41 anos de vixencia, continúan sen ser transferidas. Mostra de que todo o que supere a cativa descentralización administrativa non é posíbel no deseño que o PP e Feixoo teñen para o Estado español, no que non cabe un maior autogoberno para Galiza e moito menos un status político soberano. Por iso, para el a presidencia da Xunta sempre foi un trampolín para o importante: aspirar a gobernar unha España que negue e reprima, aínda máis, os dereitos nacionais, afonde nas grandes carencias democráticas e reforce o capitalismo neoliberal, baseado nunha extrema desigualdade social que condena as clases populares á pobreza.
Feixoo déixanos unha maior privatización e deterioro da atención social e dos servizos públicos. Entregoulle ao capital financeiro estranxeiro as caixas galegas xunto coa concesión da primeira universidade privada, no canto de crear unha banca publica galega que freara a expatriación do aforro galego. Combateu a proposta dun modelo de financiamento e fiscal propio e soberano, aínda que o actual supoña que Galiza contribúa cada ano con 3.000 euros máis do que recibe do Estado e que máis de 4.000 empresas cos seus centros de produción en Galiza tributen fóra, maioritariamente en Madrid.
As súas políticas destruíron emprego e tecido industrial, expulsaron cara a emigración a 80.000 mozos e mozas, acrecentando o continúo avellentamento e perda de poboación. Aliouse e serviu ao capital oligárquico do sector enerxético para pór os nosos montes e ríos ao seu dispor, no entanto, negouse a unha tarifa eléctrica propia e a crear un sector público. Lexislou a favor de converter a Galiza nun eucaliptal mentres se desmantelaba o sector agrogandeiro coa desaparición de miles de explotacións e se reducía a superficie agraria produtiva. A súa permanente disposición de servidor dos intereses de España e do grande capital contribuíu a que a brutal inflación actual sexa maior en Galiza e a que continuemos cuns dos salarios mais baixos e as segundas pensións máis reducidas do Estado.
O trazo definitorio da súa política lingüística foi a obstinación permanente por perseguir e prohibir o galego. O desprezo e uso diglósico deliberado foi unha constante do seu mandato. A primeira medida que tomou como presidente foi lexislar en contra da nosa lingua (suprimiu a obriga de realizar en galego unha das probas de acceso a función pública) para despois impor o "Decreto para o plurilingüismo no ensino" que prohibe impartir en galego as materias técnico-científicas e tamén a educación Infantil nos ámbitos españolfalantes. Un balanzo de trece anos letal para o noso idioma: retroceso de falantes, ruptura xeracional no seu uso, exclusión e prohibición en numerosos ámbitos e funcións, menos ensino en galego, negación decotío dos nosos dereitos lingüísticos... Un camiño deseñado e premeditado para a súa extinción como lingua de uso social e normal.
O modelo político-ideolóxico do PP dunha Galiza submisa, subordinada e asimilada que nos nega como nación e prosegue coa cruzada contra o galego, aplicado por Feixoo, vai ser a senda a seguir por Rueda. Só cabe lembrar a súa participación na campaña e manifestación galegofóbica en contra da "imposición del gallego" e o uso do español en parte do seu discurso de toma de posesión como presidente da Xunta.
Galiza precisa un cambio de rumbo radical e urxente para decidir e asegurar o seu futuro como Pobo. Ese é o propósito de Vía Galega.
