Esta sexta feira os traballadores de Ferroatlántica retoman as mobilizacións cunha concentración ás 18:30 horas perante a Factoría de Brens. Volven á carga coas baterías cargadas, como recoñece o presidente do comité, Santiago Paz, após unha marcha a pé da fábriza a Ézaro “na que participaron máis de 600 persoas”. O apoio da comarca é chave, reitera, para evitar que Villar Mir poda materializar as súas pretensións de vender as centrais hidroeléctricas que posúe nos ríos Xallas e Grande.
“Suspendemos temporalmente as protestas para dar un voto de confianza á Xunta. O presidente e o conselleiro deixaron claro a súa oposición á segregación de factoría e das centrais, o que impediría a súa venda”, explica Paz. Mais as mobilizacións retomárionse. “Non se poden deixar porque a ameaza de venda está aí”, explica Paz.
“Tan pronto como a empresa dea o paso, convocaremos unha greve”. Unha opción que no comité teñen claro e xa expuxeron en asemblea hai dúas semanas. “No 92, cando Villar-Mir xa tentara esta mesma xogada de agora, convocaramos unha greve e foramos manifestarnos a Santaigo. Estamos dispostos a volver facelo”.
Os recentes anuncios do grupo de instalar en Galiza unha factoría de carbón vexetal súmao Santiago Paz a anuncios anteriores como a fábrica de silico solar. “Creo que todo é fume, son tomaduras de pelo, que non hai nada serio aí. Mais non temos nada en contra sempre que non sexa a cambio da venda das centrais, estas non poden ser moeda de cambio”, di, “que non tenten confundir a opinión pública”, pide.
O presidente do comité lamenta que desde o 28 de outubro, “día da primeira e última reunión coa dirección en Madrid, cando nos dixeron que querían vender”, non tiveron ningunha nova oficial máis. “O que sabemos é polos xornais e os ruxes-ruxes”.
De se vender as centrais, “a Costa da Morte vai pasalo mal”, augura, pois Ferroatlántica “é a única industria que ten, non hai máis, as outras hai tempo que fecharon ou marcharon”. Son 400 postos de traballo directos, para alén dos indirectos. E iso nunha comarca onde sectores tradicionalmente con peso, como a pesca ou agro, non atravesan os seus mellores anos.
