Un equipo internacional de investigación dirixido polo Instituto Weizmann de Ciencias creou modelos completos de embrións humanos a partir de células nai obtidas en laboratorio e cultivounos durante 14 días fóra do útero. Estes modelos sintéticos presentaban todas as estruturas e compartimentos característicos da etapa embrionaria e brindan unha oportunidade sen precedentes para estudar as fases temperás do embrión cun enfoque ético.
A "caixa negra"
"O drama ocorre no primeiro mes, os oito meses restantes do embarazo son principalmente de moito crecemento", comentou Jacob Hanna, líder da investigación. "Pero ese primeiro mes segue sendo, en gran medida, unha caixa negra. O noso modelo de embrión humano derivado de células nai ofrece unha forma ética e accesíbel de ollar dentro desa caixa. Imita fielmente o desenvolvemento dun embrión humano real, en particular, o xurdimento da súa arquitectura exquisitamente fina", puntualizou.
A diferenza das investigacións anteriores con agregados celulares obtidos de células nai, o desenvolvemento, a postimplantación de capas embrionarias organizadas e a creación da placenta, o saco vitelino, o saco coriónico e outros tecidos externos, que aseguraron o crecemento adecuado dos modelos, revelaron a capacidade dinámica do embrión para avanzar á seguinte etapa de desenvolvemento.
Nin espermatozoides nin óvulos nin úteros
O equipo científico dividiu en tres grupos as células nai pluripotentes reprogramadas en laboratorio a unha etapa denominada 'estado inxenuo', corresponde ao día sete do embrión humano natural. As células destinadas a converterse en embrión deixáronse igual.
As células de cada un dos outros grupos foron inducidas quimicamente a diferenciarse na placenta, o saco vitelino ou o saco coriónico.
"Un embrión é autónomo por definición; non necesitamos dicirlle que facer; só debemos liberar o seu potencial codificado internamente", sinalou Hanna. "É fundamental mesturar os tipos correctos de células desde o principio, que unicamente poden derivarse das células nai inxenuas que non teñen restricións de desenvolvemento. Unha vez que fas iso, o modelo similar a un embrión", sostivo o especialista.
Os modelos creceron fóra do útero durante oito días, alcanzando a fase equivalente ao día 14 no desenvolvemento embrionario humano, ao límite de desenvolver os precursores dos órganos do corpo.
Oportunidade de estudo da infertilidade
"Moitos fracasos do embarazo ocorren nas primeiras semanas, a miúdo antes de que a muller saiba que está embarazada", explica Hanna. "Aí tamén se orixinan moitos defectos conxénitos, aínda que tenden a descubrirse moito máis tarde. Os nosos modelos pódense utilizar para revelar sinálelas bioquímicas e mecánicas que garanten un desenvolvemento adecuado nesta etapa temperá e as formas en que ese desenvolvemento pode saír mal", agregou.
Un dos achados máis importantes da investigación foi o descubrimento de que se ao día 10 do desenvolvemento embrionario natural o embrión non está envolvido de células formadoras de placenta de forma correcta, as súas estruturas internas, como o saco vitelino, non logran desenvolverse adecuadamente. Os resultados publicáronse na revista Nature.
