O sionismo é un tigre de papel

O mundo ten a respiración contida desde o pasado día 7 de outubro. A rebelión de Hamás sobre os asentamentos ilegais en Gaza chamou a atención internacional sobre unha situación do todo insostíbel. As continuas violacións do dereito internacional que o Estado de Israel perpetrou nas últimas décadas destruíron o Acordo de Oslo. A coñecida como a vía dos dous Estados, foi avalada por Bill Clinton, presidente dos Estados Unidos, e asinada en 1993 por Yasser Arafat e por Isaac Rabin. Ambos os dous líderes pertencían a organizacións da Internacional Socialista. Tanto a Organización para a Liberación de Palestina e a fronte Fatah, como o Partido Laborista Israelí. Oslo Os acordos de Oslo trataron de impoñer unha paz duradeira que implicase a aceptación da ocupación sionista e pro-occidental dos territorios palestinos a cambio de que Israel lexitimase a existencia de institucións de autogoberno palestino en Gaza e en Cisxordania. Os acordos de Oslo propoñen unha solución liderada pola socialdemocracia occidental nun mundo xa unipolar. Todo o acontecido desde a firma dos Acordos de Oslo foi a violación total e sistemática de Israel de todos os puntos do tratado, anulando así a posibilidade de construír dous Estados e empuxando o pobo palestino e a comunidade internacional a recoñecer o fracaso da vía dos dous Estados, e a aceptar que a única solución é acabar coa ocupación imperialista e sionista dos territorios palestinos e a construción dun Estado palestino. O fracaso dos acordos de Oslo supón tamén a caída das forzas políticas palestinas que o sostiñan, fundamentalmente de Fatah, o partido do presidente da Autoridade Nacional Palestina Mahmud Abbas. En 2006, Hamás, o Movemento de Resistencia Islámica gaña as eleccións na Faixa de Gaza. Trátase dunha organización política e militar, de carácter islámico antiimperialista vinculada ao chamado eixo da resistencia, un acordo estratéxico asinado por Irán, Siria, Iraq e Hezbollah, do que tamén participa a Fronte Popular para a Liberación de Palestina. O fracaso dos acordos de Oslo supón tamén a caída das forzas políticas palestinas que o sostiñan, de maneira principal Fatah Un dos grandes xiros producidos nas últimas semanas foi a configuración dun novo bloque internacional composto por Rusia, a China, Turquía e o Brasil que está a apoiar a posición liderada polos países e organizacións do eixo da resistencia. Dominación colonial O conflito palestino é parte dunha serie de conflitos orixinados pola fin da dominación colonial occidental e a nova fase neocolonial que se produciu tras as independencias. As metrópoles coloniais cando foron obrigadas a conceder a independencia ás súas colonias trataron de crear Estados monicreques fieis aos intereses das potencias occidentais. A creación do chamado Estado de Israel supón a toma de posición dos Estados Unidos en Próximo Oriente. O conflito entre o chamado Estado de Israel, apoiado polos Estados Unidos e o conxunto dos países árabes prolongouse desde 1948 até 1978, ano en que se asinan os acordos de Camp Davis entre Exipto, Estados Unidos e Israel. Mediante estes acordos, Sadat, presidente de Exipto, recoñecía o Estado de Israel e fragmentábase a unidade dos países árabes contra a ocupación de Palestina. Coa caída da unidade dos países árabes Estados Unidos ampliou a súa influencia en Próximo Oriente que se consolidaría coa caída da Unión Soviética unha década máis tarde. A causa árabe Pero como dixo Mao Tse Tung, o imperialismo norteamericano é un tigre de papel. Hoxe a hexemonía norteamericana é máis débil que nunca. Tras a vitoria do pobo de Siria sobre a inxerencia norteamericana, o restabelecemento das relacións entre Irán e Arabia Saudita, o final do conflito entre Arabia Saudita e Iemen, a retirada norteamericana de Afganistán e a influencia de Rusia e China en Próximo Oriente e África indícannos un mundo multipolar de colaboración entre os países árabes e destes con China e Rusia. Nesta liña, observamos como o pasado 25 de outubro China, Gabón, Mozambique, Rusia e Emiratos Árabes Unidos votaban unha resolución de Rusia para declarar un cesamento do fogo. O veto dos países do imperialismo occidental (Estados Unidos, Francia e Inglaterra) impedía a aprobación dun alto ao fogo en Palestina. O Estado de Israel é un enclave neocolonial de dominación norteamericana en Próximo Oriente que sobrevive unicamente pola tensión e a división entre os países do mundo árabe. Se, como dicía Nasser, a causa palestina volve ser a causa de todos os árabes, a fin da dominación sionista en Palestina estará moi perto. E é que o sionismo tamén é un tigre de papel.