O nacemento da cuestión catalá, do mesmo xeito que a súa internacionalización, vén de longa data. Sen entrar en referencias a séculos anteriores, sinalarei que esta produciríase a un nivel crecente a partir da Constitución de 1978, co seu Estatut de 1979. A internacionalización do tema catalán avanzaría notabelmente de maneira paradoxal de man do Tribunal Constitucional (TC), un notábel instrumento de recentralización, con sentenzas como a de 2010 relativa ao novo Estatut de 2006.
A internacionalización chegaría aínda a unha expresión maior a partir do ano 2014 no que pretendeu facerse unha consulta non vinculante. Esta foi declarada inconstitucional por un TC como o español, non independente por definición debido aos pecados de mediatización que comporta o sistema de elección dos seus maxistrados.
Institucionalización da internacionalización
Desde xaneiro de 2016, a Generalitat tiña un conseller, Raül Romeva, que se ocupaba dos Asuntos Internacionais, contando para iso cunha serie de Delegacións e Oficinas no exterior, todas elas clausuradas agora xa polo Goberno español, coa excepción da de Bruxelas.
[Podes ler a análise íntegra no número 272 de Sermos Galiza, á venda na loxa e nos quiosques]
![Sira Rego é ministra con Sumar. [Imaxe: Alberto Ortega / Europa Press]](/asset/zoomcrop,480,270,center,center/media/nosdiario/images/2024/05/01/2024050122045973661.jpg)
