Non sei como actúa o goberno francés, Vicent, á hora de impulsar o catalán na Catalunya do Norte. Imaxino que procederá coa mesma morneza que na Euskal Herria do Norte, se non directamente en contra. María, vós, en cambio, contades coa boa fortuna de non ter que sufrir os mandatarios de París; xa tedes máis que suficiente con esa Xunta que fai máis ben pouco a favor da súa lingua.
A vontade de impartir clases en euskara non é un simple capricho deses sospeitosos separatistas vascos
Por exemplares e multitudinarias que sexan as súas campañas, o goberno de Macron non quere baixarse do seu cabalo xacobino, quizais por medo a que o seu estado rompa. Seaska, o organismo que aglutina as ikastolas da Euskal Herria do Norte, é con gran diferenza o maior referente no que se refire a impartir as clases da educación regrada en euskara. Ao mesmo tempo, cada vez abundan máis as escolas públicas e privadas católicas que desexan ofrecer a súa educación en euskara, o cal demostra que a vontade de impartir clases en euskara non é un simple capricho deses sospeitosos separatistas vascos.
París segue facendo oídos xordos ás devanditas peticións, e non fixo o mínimo caso ás propostas que lle presentou unha delegación institucional vasca nunha reunión celebrada en setembro na capital francesa —unha delegación formada por membros de Euskararen Erakunde Publikoa (Oficina Pública da Lingua Vasca) e por varios parlamentarios—. Dita delegación estivo esperando unha resposta durante meses.
Unha das súas demandas converteuse xa en símbolo na lista dos dereitos do euskara: a posibilidade de realizar os exames homologados en euskara. E é que o Ministerio de Educación francés obriga ao alumnado, a pesar de cursar os seus estudos en euskara, a facer en francés os exames do chamado DNB, diplôme national du brevet, que homologa devanditos estudos. Obrígaos custe o que custe.
París non quere dar o seu brazo para torcer no asunto do DNB: pechouse en banda, porque sabe que é o primeiro paso dun longo maratón, que esa carreira compítese paso a paso, e que tras un paso virá o seguinte.
No movemento que loita por poder facer eses exames en euskara, os novos alumnos de Seaska xogan un papel especial. Resulta gratificante ver que esa xeración nova —moi nova, todo sexa devandito— mantén con firmeza o mesmo espírito de quen creou Seaska.
