Vicent, estes días paso moitas horas pola estrada, visitando distintas comarcas da Galiza no marco da campaña do número 1.000 de Nós Diario, con actos de punta a punta do país, o que me impide facer un seguimento máis detallado da actualidade e do traballo diario no xornal. Aínda así prestei atención ao debate de investidura de Pedro Sánchez como presidente do Goberno español e, en especial, á intervención de Alberto Núñez Feixoo, o que me dá pé a reflexionar sobre a mudanza na lectura da súa figura, que ten a súa principal explicación, ao meu modo de ver, no sistema de medios de comunicación que opera na Galiza.
Desde que comezamos esta sección de cartas cruzadas, desmonteivos en moitas ocasións o suposto Feixoo-bo xestor, ao igual que o suposto Feixoo-moderado. Fíxeno con numerosos exemplos e tirando de datos oficiais. Mais desta vez gustaríame pór o foco na construción desas imaxes e, sobre todo, na súa difusión. Foi o núcleo duro do ex presidente da Xunta da Galiza, integrado, sobre todo, por profesionais da comunicación –galegas e galegos que hoxe sentan na bancada popular do Congreso, tras concorrer ás eleccións estatais pola comunidade de Madrid– quen se afanou en vender a faceta de Feixoo como un home de xestión, un tecnócrata. Este papel foi desmentido, durante anos, nos medios cuxo financiamento non se basea nas subvencións procedentes da Xunta da Galiza e pola oposición, desde o Parlamento galego.
Conforme foron avanzando os meses cobraron importancia as falacias, improvisacións e metidas de zoca de Feixoo, porque o de Machado non é nada!
Foi abandonar Galiza e pasar a Madrid e comezar a caer a carauta de Feixoo e a facérense máis permeábeis os medios españois aos efectos negativos da súa xestión á fronte do Executivo galego. Uns efectos, insisto, que durante anos evidenciamos desde o xornalismo máis independente e as forzas políticas da oposición. Así, noticias publicadas hai anos volveron á actualidade, ao igual que denuncias formuladas por BNG e PSdeG ao redor do proceder do PP á fronte da Xunta da Galiza. De súpeto, o comportamento negativo da economía galega a respecto do da media estatal; o espolio eólico; o desmantelamento da sanidade pública; os recortes no ensino público; a manipulación e censura na CRTVG; as residencias de maiores convertidas en depósitos de cadáveres... saltaron a medios de comunicación españois que, meses antes, compraban o discurso do "bo xestor" e do "moderado".
Conforme foron avanzando os meses, cobraron importancia nas pantallas, xornais, emisoras de radio e programas de televisión españois as falacias, improvisacións e metidas de zoca de Feixoo, porque o de Machado non é nada! De "bo xestor" e de "moderado", Feixoo pasou a ser "o mentireiro", "o incapaz", "o fracasado". Non en toda a prensa, obviamente, que para iso hai liñas editoriais que defenden intereses diferentes. Mais, que pasa na Galiza? Acaso tan só Nós Diario, e previamente Sermos Galiza, así como os outros medios que non reciben subvencións do Executivo galego coñecían o perfil real de Feixoo? E o resto?
O que aconteceu coa imaxe de Feixoo é fácil de explicar: na Galiza, o sistema de medios de comunicación está completamente viciado polo reparto de fondos públicos. Un reparto de millóns de euros (si, millóns!) que impide desenvolver un xornalismo independente, crítico e socialmente responsábel. A debilidade financeira de medios galegos como Nós Diario, e os outros que non reciben axudas, é tamén a nosa fortaleza, porque temos as mans libres para informar.
