E agora que?

"O futuro depende do que facemos no presente" Mahatma Gandhi (1869-1948). Avogado indio nacionalista anticolonial e político ético que empregou a resistencia non violenta. O 18 de febreiro de 2024 o Partido Popular consegue unha nova maioría absoluta na Galiza. O BNG segue como segunda forza, cun aumento importante de votos, pero sen poder sacar do goberno da Xunta da Galiza o PP. A pregunta que nos facemos é se na sanidade, van seguir coa política de desmantelamento e privatización do sistema sanitario público ou se o Partido Popular, cos 70.000 votos que sacou máis que nas anteriores autonómicas, artellará un cambio de estratexia na dinámica dos últimos anos. De entrada, dous días despois das eleccións, o PP tomou dúas medidas "estrañas". Unha, para diminuír o horario laboral do persoal sanitario sen baixarlle o seu salario, vai facer que "fichen". A outra consiste en "penalizar" os e as profesionais que teñan unha lista de agarda na súa consulta de máis de catro días. A todas luces é unha situación vergoñenta que un ou unha profesional, que ten que asumir os pacientes doutro profesional cando a administración do PP non o substitúe, o penalizado sexa o propio profesional, ao que lle devindiquen do seu salario a parte proporcional por non poder asumir todos os pacientes que lle "coloca" o sistema! Un sistema afogado Estas medidas, van enriba doutras xa aplicadas, como a obrigatoriedade de realizar os sábados a mañá, de 8 a 15 horas, por 188 euros, que co 25% de desconto queda a 6,7 euros a hora de traballo. Ser responsable sanitario dunha poboación determinada, durante sete horas de sábado, por eses cartos… As mobilizacións que se están producindo en toda Galiza, grazas ás plataformas en defensa da sanidade pública, poñen de manifesto as carencias dun sistema que ten a metade da poboación infantil sen pediatra e unhas consultas masificadas e con listas de agarda interminables. O Sergas quere penalizar os e as traballadoras non sendo culpa do persoal profesional. Por que ten que pagar este pola ineptitude da administración? Galiza, ten as transferencias da Sanidade dende o minuto cero. Preguntámonos, por que non se fai un estudo das carencias de profesionais: xubilacións, baixas, permisos, etc. e se sacan as prazas que son necesarias para cubrir esas vacantes? E de facelo, para que a xente se incorpore a ditas vacantes, por que non se regulan os salarios, a estabilidade laboral e o futuro profesional deses traballadores? O pasado 4 de marzo, o Sergas publicou no DOG a convocatoria de 271 prazas de médico de familia para este ano. Preséntanse 604 médicas e médicos, é dicir, o propio sistema, deixa fóra a 333 profesionais que poderían incorporarse ao traballo nos vindeiros meses. E seguen dicíndonos que "non temos médicos", cando é o propio Sergas o que deixa fóra profesionais sen darlles unha praza para poder traballar e desmasificar as consultas colapsadas ata o infinito. Novo modelo de Atención Privada A CIG, sostén que a Xunta incrementa o salario do persoal facultativo que traballa na pública e na privada ao aumentar o seu soldo que ata agora só retribuía como "dedicación exclusiva" na sanidade pública. O custo desta medida será dun millón de euros ao mes, un diñeiro que podería destinarse a financiar a sanidade pública, pero que se utilizará para "favorecer os intereses" da privada. Con estas partidas, poderíanse reforzar os cadros de persoal, reducir as listas de espera e mellorar a calidade asistencial na sanidade pública. En 10 anos, a Xunta pagou á sanidade privada máis de 2.000 millóns, os concertos achegan o 40% dos ingresos da privada. É isto o que quere a xente que votou o PP? Como e onde resolver o problema? O Consello Técnico de Atención Primaria, constituído polo PP para frear a folga de TODA a Sanidade Pública conseguiu desvirtuar o concepto de Mesa de Negociación e creou 15 comisións técnicas. En cada unha elaborouse unha información para ter a carteira de servizos de cada estamento, polo que poderiamos ter un novo modelo de Atención Primaria se o PP quixese. Traballamos neste tema 209 persoas de diferentes ideoloxías, que chegamos a unhas bases protocolarias que permitirían resolver os problemas principais na Atención Primaria: a falta de persoal e a falta de orzamento. Con estes vimbios, a solución é máis fácil, pero hai que querer... E o PP non quere! Entre a ilusión do voto ao BNG e o medo ao cambio do PP: gañou o medo! Antes do 18 de febreiro dicíamos que "hai partido", agora dicimos que "hai país, hai futuro".