A escritora María Rosa Lojo reivindicou esta cuarta feira, no seu acto de ingreso na Real Academia Galega (RAG) como académica da honra, a significación dos galegos na construción da identidade arxentina.
"Son unha galega-filla. Unha exiliada-filla. As redes afectivas e intelectuais da emigración nunca se cortaron", expresou Lojo, quen incidiu tamén en que a literatura require "unha posición primaria de escoita".
"Somos apenas unha canle", dixo ao definir os escritores e escritoras como aqueles que trasladan a "voz colectiva". Sobre o seu ingreso na Academia, a escritora salientou que o asume co propósito de desenvolver "unha función especialmente fermosa porque se desempeña ao entrelazar mundos e reunir horizontes".
Pola súa parte, o presidente da RAG, Víctor F. Freixanes, destacou que “unha parte moi importante da produción de María Rosa Lojo inspírase nas raíces familiares, a memoria do seu pai principalmente, que naceu nas terras de Boiro".
María Rosa Lojo
María Rosa Lojo, doutora en Letras pola Universidade de Bos Aires, foi investigadora principal do Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas de Arxentina (Conicet) e actualmente é a directora académica do Centro de Estudios Críticos de Ediciones de Literatura Arxentina na Facultade de Filosofía, Letras e Estudos Orientais da Universidade de Salvador, na capital bonaerense. Desde 2015 é membro correspondente da Academia Norteamericana da Lingua Española e desde 2017 pertence á xunta directiva da Fundación Sur.
A súa obra literaria foi traducida a diferentes idiomas e recibiu premios como o Premio de Poesía da Feira Internacional do Libro de Bos Aires (1984), o Instituto Literario e Cultural Hispánico de California (1999), o Premio a toda unha vida en Literatura da Arxentina. Asociación de Artistas Premiados ou o Gran Premio de Honra 2018 da Sociedade Arxentina de Escritores, que Jorge Luis Borges recibiu por primeira vez en 1944.
A RAG tamén salientou que a autora recoñece a influencia que exerceron na súa literatura as lecturas de Rosalía de Castro e Álvaro Cunqueiro, pero “antes de que isto ocorrese xa atopaba nos relatos orais do pai un elemento de identificación que compara a Na cultura. dos mapuches e dos ranqueles, pobos nativos do centro e sur da Arxentina, representa a chamada 'canción da liñaxe'".
A pegada galega aparece desde a súa primeira novela, Canción Perdida en Buenos Aires al Oeste (1987) até a súa última, Solo skip (2018), pasando por Finisterre, traducida ao galego como A fin da terra ( 2006). Outro exemplo é o álbum ilustrado 'O libro das Seniguais e do único Senigual', publicado orixinalmente en 2010 en galego e traducido ao castelán seis anos despois.
