Rusia e Ucraína: 2 anos e dez claves

1.— 2022, o conflito. En 2022 comeza a operación militar especial rusa, pero a guerra iníciase coa desintegración da Unión Soviética, e os múltiples conflitos, moitos impulsados desde Occidente, no espazo postsoviético. O conflito acelérase a partir de 2014 e o Euromaidan, con mobilizacións impulsadas polos servizos de intelixencia estadounidenses, seguindo o manual das "revolucións de cores". Finalmente, avivouse co incumprimento dos Acordos de Minsk, que deixan como saldo 15.000 habitantes das Repúblicas Populares de Donetsk e Lugansk (Donbass) asasinados por Ucraína. 2.— Os datos da guerra. Malia os 150.000 millóns de euros destinados pola UE a Ucraína e os 110.000 millóns de dólares, o conflito déixanos un saldo de 1.000 km de liña de fronte e 20% do territorio ucraíno en mans de Rusia (incluída a maior parte de Donetsk e Lugansk, que xunto a Jerson e Zaporozhe, mediante referendo, decidiron en setembro de 2022 a súa incorporación á Federación Rusa). Dos 45 millóns de habitantes que tiña Ucraína, deixaron o país uns 10 millóns, elevando a idade media do exercito ucraíno aos 44-45 anos. 3.— Guerra proxy. Ese exército libra unha guerra proxy onde Ucraína só é o teatro de operacións dun conflito entre a OTAN e Rusia. Exemplo diso é a voadura dos gasodutos rusos Nord Stream, acción terrorista executada pola CIA coa axuda da Armada de Noruega, segundo investigación de Seymour Hersh, Premio Pulitzer, que supuxo garantir a primacía do gas licuado estadounidense fronte á subministración de gas ruso a Europa. 4.— Batalla de Avdeevka. Desde 2022, o conflito pasou por varias fases. A primeira ofensiva rusa, ao contrario do que se supón, nunca tivo a intención de tomar Kíiv senón de facer colapsar o Estado ucraíno. Ao repregamento seguinte séguelle outra ofensiva e a famosa contraofensiva ucraína de xuño 2023, que pretendía recuperar Jerson e Zaporozhe chegando a Crimea, e foi un fracaso. Durante as últimas semanas vimos a toma por parte de Rusia da cidade de Avdeevka, a 15 km de Donetsk, cidade que Ucraína levaba fortificando desde 2014, e desde onde bombardeaba o Donbass. 5.— Frontes da guerra. A importancia de Avdeevka é que, tras superar esa liña de defensa, a próxima batalla será noutra cidade fortificada, Chasov Yar, e pódese facer unha prospectiva de que o exército ruso continuará avanzando cara ao oeste, mentres o exército ucraíno tentará reforzar unha liña de defensa no eixo Ocherétino-Novosiólovka-Kárlovka-Kurájovo. A Ucraína só lle queda ir repregándose cara á beira oeste do río Dniéper e seguir facendo ataques propagandísticos contra a frota rusa no Mar Negro. 6.— Baixas da guerra. Zelensky fala de 31.000 soldados mortos no lado ucraíno, mais a realidade non sostén esas cifras. Rusia calcula 444.000 soldados ucraínos mortos na guerra, cifra que coincide parcialmente con estudos independentes que falan de 377.000 baixas ucraínas, que, sumadas a feridos, desaparecidos e capturados, elevan o numero a case un millón de persoas, o que se correspondería coa mobilización forzada de medio millón de persoas que pretende Zelensky. 7.— Economías de guerra. Mentres Ucraína non pode soster os salarios e gastos comúns sen fondos europeos, a economía de guerra rusa creceu un 3,6% en 2023, moi por encima da previsión do FMI (que prevía unha caída de 2,3%) e superior ao crecemento de 2,4% da economía mundial. O conflito entre Rusia e Ucraína é un modelo híbrido entre trincheiras, artillería, tanques e tecnolóxica de alta intensidade 8.— Armamento de guerra. O conflito entre Rusia e Ucraína é un modelo híbrido onde as trincheiras, a artillería e os tanques teñen un rol fundamental, pero ao mesmo tempo combínanse cunha guerra tecnolóxica de alta intensidade. Nese campo, Rusia triplicou a produción anual de tanques e multiplicou por 50 a produción de armas lixeiras e mísiles. Só a artillería fornecida por Corea do Norte (tres millóns de proxectís en seis meses) deixa en ridículo a promesa de Borrell do envío dun millón de proxectís a finais de 2024. 9.— Trump e Palestina. Este será un ano chave no conflito, comezando por unhas eleccións presidenciais rusas o 17 de marzo, onde Putin será reelixido por abafadora maioría, pasando por unhas eleccións europeas o 9 de xuño e finalizando coas eleccións estadounidenses do 5 de novembro. A favor de Biden, a boa marcha da economía estadounidense. A favor de Trump, a súa marcha irresistíbel nas diferentes primarias estatais. Gañe un ou outro, en contra de Ucraína xoga que a política internacional dos EUA está metida de cheo na estratexia "Pivot to Asia", que fai que a guerra de liberación nacional en Palestina e, ante esta, o apoio a Israel, sexa prioritario. 10.— Rusia gañou a guerra. Máis aló do que se alongue o conflito (a ningún dos dous bandos lle interesa finalizar o conflito nestes momentos), todo parece indicar que Rusia xa ten a primacía militar e viviremos en 2024 un estancamento non estático, no que Rusia irá avanzando posicións.