Veu vir a detención? Agardábaa?
Estou seguro de que dubidaron en facelo. Pensei no que dixo a maxistrada hai dez días, que non pasaría.
Que dixo a maxistrado hai dez días?
Negouse a citarme de novo. Cando lle preguntou ás partes que facer ante a miña non comparecencia a declarar, Vox pediu que me arrestasen e a fiscalía que me volvesen citar.
Detivérono cando saía da súa casa.
Si, cando ía á universidade. Ocorreu algo curioso, que é o que os veciños da escaleira detectaran movementos estraños polo edificio.
Como foi a detención?
Correcta. Os Mossos cumpriron todos os protocolos; Detívome unha unidade de paisano, respectaron a miña actitude e nonme levaron a comisaría, senón directamente ao Pazo de Xustiza.
Como foi a comparecencia ante a maxistrada?
Convidáronme a sentarme no banco dos acusados e díxenlles que usaría o meu dereito a sentarme no estrado dos avogados porque me defendería, e así o fixen.
A maxistrada fixo a presentación e dixo que estaba alí para declarar, e eu tentei facer unha vista previa para dicir que quería negarme.
Mais non me deron a palabra nese momento, e entón preguntei á secretaria se había que facer algún trámite para pedir poderes para rexeitar a maxistrada.
Por que a rexeita?
Do feito evidente de ter unha demanda pendente con ela, que foi a da detención ilegal que ordenara, e que acababa de denunciar polo procedemento de habeas corpus. E pedira aos meus compañeiros avogados que presentasen unha denuncia penal contra ela por detención ilegal, que naquel momento aínda seguía.
Reclamei a miña liberdade e en virtude da denuncia que presentara entendín que a maxistrada non podía continuar no seu posto de instrutora. Dixen que non había nada do que falar até que se resolvese ese problema.
Por que di que é unha detención ilegal?
É falso que sexa automática ou obrigatoria a detención dunha persoa que non compareza a declarar.
Din que non aparecín sen motivo, e iso é falso. Expuxen claramente os motivos: non recoñezo a competencia do xulgado e quero exercer o dereito a non declarar, e ademais solicitei por escrito a suspensión da citación á que non comparecín. Porque tiven e teño medidas cautelares pendentes de resolver no Tribunal Constitucional. E o outro feito que demostra que esta detención non era obrigatoria nin automática é que o fiscal non considerou oportuno ordenala.
Por iso, a maxistrada actuou como brazo executor de Vox. Non tiña a obriga de facelo. E como argumento final: se non estou obrigado a comparecer no meu xuízo e podo ser xulgado en ausencia porque a desobediencia non vai asociada a pena de prisión, con máis razón non me poden privar de liberdade por unha dilixencia inútil.
Era innecesario e desproporcionado restrinxir a miña liberdade durante cinco horas.
Non é aplicábel aquí o artigo 487 da Lecrim, que di que a orde de comparecencia pode converterse en orde de detención se o investigado non vai declarar?
Todos os xuristas saben distinguir entre unha "vontade" e un "deber". Non é o mesmo.
Que pode pasar a partir de agora?
Creo que demostrarán que non pasou nada e seguirán facendo o mesmo, que rexeitarán as recusacións, que dirán que antes haberá que admitir a miña denuncia, pero non a admitirán... En España, a inmesa maioría de aforados son xuíces, non políticos, e ela é aforada, e o xulgado cubriraa. Por iso hai que ir a Europa para continuar coa denuncia desta detención.
A súa situación é diferente ao resto dos investigados neste caso contra a mesa do Parlament.
Non me detiveron por ser Josep Costa, senón por ser o vicepresidente primeiro do Parlament
Sente que lle faltou apoio ou solidariedade no seu caso?
Respondería citando a Martí i Pol: “Chorar e laiarse, para que serven; a loita é o que fai falta".
Non preciso mostras de solidariedade, non me fixeron nada, non me fixeron perder o sono nin un minuto. Teño a ambición de que haxa unha loita como país contra estas situacións.
"Xa van catro vicepresidentes represaliados"
"O Estado español xa represaliou catro vicepresidentes consecutivos do Parlament. E ante este escándalo, penso que a resposta debe ser institucional e colectiva. E gustaríame que a estratexia de enfrontamento coa xustiza antidemocrática fose un pouco máis acorde co que eu defendín. A inviolabilidade parlamentaria existe e está protexida pola xurisprudencia europea. E se os tribunais españois non o respectan, debería merecer polo menos unha resposta institucional. Toda esta causa é manifestamente ilegal, así como todas as accións que se realicen que atenten contra os dereitos dos cidadáns de Catalunya. Porque se se vulneran os dereitos do Parlament de Catalunya como institución; non só violan os meus dereitos, violan tamén os dereitos dos cidadáns e cidadás deste país", indica Costa.
