Ourense ergue o teatro contra a barbarie

"Tratando de plantarlle cara á situación da cultura na cidade Ourense". Así aborda Fina Calleja, directora do Festival Internacional de Teatro de Ourense (FITO) o comezo da súa décimo sexta edición, que se inaugura esta tarde, ás 18.30 horas, na praza de San Martiño da cidade das Burgas, coa montaxe de Boas noites Europa!, da compañía granadina Animasur. "En realidade, é un acto simbólico", explica Calleja en conversa con Nós Diario. "A nosa vontade é recuperar a rúa con este espectáculo inaugural. Cando falamos de enfrontar a situación da cultura en Ourense, non o facemos pensando exclusivamente no orzamentario. Tamén temos presente a cantidade de espazos culturais que permanecen fechados ou infrautilizados e que coutan a vida cultural da cidadanía, empezando polo Auditorio, que foi sempre unha das sedes principais do FITO, mais tamén no Centro Cultural Marcos Valcárcel e tantos outros. O que xa está consolidado en Ourense é que haxa unha Concellaría de Festexos en lugar dunha Concellaría de Cultura". O festival, efectivamente ten que botar man de espazos alternativos para programar os seus espectáculos, desde o Liceo -onde esta mesma noite, ás 21 horas, estará Quico Cadaval co seu espectáculo de narración oral Corredoiras asfaltadas- ou a Casa da Cultura Manuel María de Barbadás. Sen esquecer o Teatro Principal, que segue sendo un cómplice de primeira liña do festival ourensán. "Non hai que esquecer que o primeiro teatro que abriu as súas portas despois da pandemia foi o Principal de Ourense", lembra Calleja. "E fíxoo para acoller a MITEU (Mostra Internacional de Teatro Universitario de Ourense). Naquel momento, era moi necesario para as compañías, que necesitaban traballar, e para o público, que despois de tanto tempo de confinamento necesitaba recuperar o teatro como un lugar de convivencia. Así nolo fixeron saber, daquela, cunha paixón autenticamente desbordante verdadeira paixón. E así nolo fan saber hoxe. O FITO quere recuperar ese contacto coas persoas espectadoras, que son as nosas verdadeiras aliadas". Redrum Teatro, a escena contra a intolerancia A directora do festival vai debullando o programa para demostrar que, malia todos os impeitizos, o FITO continúa a ofrecer teatro de todos os xéneros para chegar ao maior número de persoas posíbel e para mostrar a riqueza e variedade do teatro galego. Hai a narración oral de Quico Cadaval e o seu Corredoiras asfaltadas; hai danza, con Sofá, de Marta Alonso Tejada, unha das grandes revelacións dos últimos tempos; hai clown, co Isolada, de Natalia Outeiro "Pajarito" e tamén co berlinés Dado, que presenta o seu espectáculo Esperando a Dado... "Tamén temos unha moi boa representación de teatro textual", continúa Calleja. "Poderá verse a recentemente estreada Entrega en man, unha obra do dramaturgo anglo-irlandés, xa célebre na Galiza, Martin McDonagh, que dirixiu Cándido Pazó para Contraproducións; ou O meu pequeno poni, unha obra do almeriense Paco Bezerra -tristemente famoso polos episodios de censura cos que tivo que enfrontarse na Comunidade de Madrid- que pon en escena a compañía Redrum, baixo a dirección de Álex Sampayo. E teremos a estrea de Frío, un espectáculo da compañía A Feroz, un texto libremente inspirado na obra de Gógol O abrigo, que está a medio camiño entre o teatro de texto, o teatro físico e o de máscaras". Tamén dentro do campo do teatro textual virá a Ourense O homem do caminho, de A Escola da Noite de Coímbra, artífices da recente Mostra de Teatro Galego em Coimbra. Fechará o festival o catalán Inda Pereda, cuxa obra A viaxe do heroe, entre o clown e o slapstick, pon en cuestión as ideas estabelecidas sobre o heroísmo. Unha comedia 'denegrida' de Martin MacDonagh abre a Mostra de Cangas Cultura ou barbarie As connotacións sociais de case todas estas obras certifica que o carácter combativo do FITO permanece moi vivo a pesar da falta de apoio institucional. "Ou hai cultura ou hai barbarie, sentencia Calleja. "Con todo o que está acaecendo no mundo, con toda a ascensión de ideoloxías que tratan de levarnos ao pasado, a cultura segue sendo necesaria para manter a fe na humanidade. A obra de Animasur que abre o festival, por exemplo, fálanos desa Europa que renunciou a ser un bastión da democracia para converterse en cómplice de escuros intereses. E o teatro lémbranos que non podemos permitir que as cousas se desenvolvan dese modo". "O teatro é necesario porque remexe as consciencias, se non, entramos no capítulo do entretemento como adormecedor da cidadanía", remata a directora do FITO. A obra de teatro sobre Castelao que uniu Galiza, Portugal e Catalunya